صهبای حج نسخه متنی

اگر كسي بگويد: خداوند او را تحقير كرده، به خدا سوگند اين دروغ محض است و اگر بگويد: او را گرامي داشته است،
بايد بداند خداوند ديگران را كه بدانان زينتهاي دنيا را داده تحقير كرده و گرامي نداشته است؛ زيرا دنيا را براي آنها گسترده و از اولياي خود و نزديكترين افراد به خويش دريغ داشته است:

«ولقد كان في رسول الله‏صلي الله عليه و آله و سلم ما يدلّك علي مساوي‏ءِ الدنيا وعيوبها، إذ جاع فيها مع خاصّته وزُويتْ عنه زخارفُها مع عظيم زُلفته. فلينظر ناظرٌ بعقله أكرم الله محمّداً بذلك أم أهانه؟ فإن قال: أهانه فقد كذب والله العظيم بالإفك العظيم. وإن قال: أكرمه فليعلم أن الله قد أهان غيره حيث بَسَط الدنيا له وزواها عن أقرب الناس منه»[1].

رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم خود در اين باره فرمود: اگر دنيا نزد خداي سبحان به اندازه بال پشه‏اي ارزش مي‏داشت، حتي جرعه آبي از دنيا نصيب كافران نمي‏كرد:

«ليست الدنيا من محمّد ولا من آل محمّد، ولو كانت الدنيا تعدل عندالله من الخير جناح بعوضة ما أسقي فيها كافراً شربة ماء»[2].

عبارت اخير، از امام صادق(عليه السلام) نيز در پايان سخناني كه در وصف امامان معصوم(عليهم السلام) و پيروان آنان به استقامت در راه راست و انحراف ديگران از آن، و اينكه سختيها نيز براي مؤمن خير است، بيان فرمودند روايت شده است[3].

اين همت نازلي است كه كسي همه تلاشش اين باشد كه در قيامت به جهنم نرود. كودكان، ديوانه‏ها و مستضعفين فطري به جهنّم نمي‏روند. پس جهنّم‏نرفتن و نسوختن هنر نيست. اين كه فرشته‏ها با كلام دلنشين (سلام عليكم طبتم فادخلوها)[4] به استقبال انسان بيايند و هم‏نشين و هم‏صحبت انسان شوند هنر است.

[1] ـ نهج‏البلاغه، خطبه 160، بند 33 ـ 31.

[2] ـ بحار، ج 43، ص 20.

[3] ـ كافي، ج 2، ص 246.

[4] ـ سوره زمر، آيه 73.