صهبای حج نسخه متنی

با اين مقدّمه به راز برخي مضامين دعاهاي عرفه كه از سالار شهيدان أباعبدالله‏الحسين و امام سجّاد و نيز امام صادق(سلام‏الله‏عليهم) نقل شده است پي‏مي‏بريم. بسياري از آن دعاها مضمون مشترك دارد و برخي نيز مضمون مخصوص. مضمون مشترك دعاي امام حسين(سلام‏الله‏عليه) كه بهترين دعاي عرفه است و دعاي امام سجّاد(عليه السلام)، اهميّت ولادت در يك نظام اسلامي است.

از نخستين بخشهاي دعاي سالار شهيدان اين است: خدايا! تو از روي رأفت و لطف و احساني كه به من داشتي، بر من منّت نهادي، مرا از اصلاب و ارحام فراوان منتقل كردي و مرا در زمان كفر و جاهليّت به‏دنيا نياوردي تا آن كه بساط جاهليّت برچيده و نظام اسلامي گسترده شد و مرا در زمان حكومت اسلامي متولّد گردانيدي: «لم تخرجني لرأفتك بي ولطفك لي وإحسانك إليّ في دولة أئمّة الكفر الّذين نقضوا عهدك وكذّبوا رسلك»[1]. بنابراين، آنان كه عمر خود را در نظام اسلامي مي‏گذرانند، بايد شاكر بوده، گذشته‏ها را ترميم كنند و نوسالاني كه در نظام اسلامي متولد شده‏اند، بايد شاكر باشند كه در دولت جور و ظلم زندگي نكرده‏اند.

در بخشي از دعاي عرفه امام سجاد(سلام‏الله‏عليه) وجود امام عادل، مايه‏احياي آثار دين دانسته شده و درباره رهبر اسلامي آمده است: پروردگارا! توبراي‏هر عصري رهبري شايسته ذخيره كرده‏اي كه به دست او آنچه را ديگران‏ازبين برده‏اند اِحيا مي‏كني. خدايا! او را تأييد كن و ما را از كساني قرار ده‏كه اوامرش را امتثال مي‏كنند:

[1] ـ مفاتيح الجنان، دعاي عرفه امام حسين (عليه‏السلام).