غزل 330
تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم
تبسمي کن و جان بين که چون هميسپرم
تبسمي کن و جان بين که چون هميسپرم
تبسمي کن و جان بين که چون هميسپرم
1) چنين است در عموم نسخ، سودي: داورم،2) اشاره است بدون شک بنام سلطان غضنفر پسر شاه منصور که اين قصيده در مرح پدر او شاه منصور بن شرف
الدين مظفر بن امير مبارزالدين محمد است، سلطان غضنفر مزبور در سنه 795 يا اغلب افراد خاندان آل مظفر