خطبه 149-پيش از وفاتش - شرح نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شرح نهج البلاغه - نسخه متنی

علی بن زید بیهقی فرید خراسانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 149-پيش از وفاتش

فى كلام له قبل موته، قوله: و خلاكم ذم، هذا مثل العرب، يقال: خلاك ذم، اى عداك و جاوزك، فجعل (خلا يخلوا) فى التعديه بمنزله (خلا يخلى).

و منه قول عبدالله بن رواحه الانصارى: فشانك و انعمى و خلاك ذم و لا ارجع الى اهلى و رايى و اول من قال هذا المثل قصير بن سعد غلام جذيمه الملك حين حث عمرو بن عدى ابن اخت الملك على طلب ثار جذيمه.

فقال عمرو: كيف لى بذلك و الزباء امنع من عقاب الجو! فقال قصير: اطلب و خلاك ذم.

قوله: ما لم تشردوا، شرد البعير يشرد شردوا و شرادا، نفر، فهو شارد و شرود و الشريد الطريد.

قوله: حمل كل امرء مجهوده، مقتبس من قول الله، تعالى: لا يكلف الله نفسا الا وسعها.

قوله: انما كنت جارا جاوركم بدنى، يعنى: ان قلبى لم يجاوركم، بل كان مجاورا لاهل السماء فى النيه و طلب رضوان الله.

قوله: و داع امر مرصد للتلاقى، يريد به سامته عن الدنيا و رغبته فى الاخره.

/ 365