اى به رخسار كفر و ايمان هم زلف پر تاب تو چو قامت من خيره ماند از لب تو بيجاده از رخ تو دليل اباتست در ره تو ز رنج كهسارست بر سر كوى عاشقى صبرست بر دل و جان بنده حكم تراست چند گويى كه از تو برگردم
چند گويى كه از تو برگردم
وى به گفتار درد و درمان هم چنبرست اى نگار چوگان هم به سر تو كه لعل و مرجان هم عالم عقل را و برهان هم بى كناره ز غم بيابان هم ايستاده ذليل و حيران هم اى شهنشاه حسن فرمان هم با همه بازيست و با جان هم؟
با همه بازيست و با جان هم؟