ترجمه تفسیر المیزان جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
" الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ أَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشاءُ" «1».راغب در مفردات در باره معناى آيه مورد بحث وارث بهشت گفته است:" ارث" و" وراثت" به معناى انتقال قهرى و بدون معامله دسترنج كسى است به غير، و به همين جهت مالى را كه از ميت به وارثش منتقل مىشود" ميراث"- با قلب واو بالف- و" تراث"- با قلب واو به تاء- گويند، مانند آيه" وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ" و روايت" اثبتوا على مشاعركم فانكم على ارث ابيكم" «2» و قول شاعر:فتنظر فى صحف كالرباط *** فيهن ارث كتاب محيكه در آن" ارث" به معناى اصل و بقيه آمده است. راغب اضافه كرده كه اين كلمه به معناى منافعى كه در تحصيلش رنج و زحمتى تحمل نشده نيز آمده، و در آيه" تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوها" و آيه" أُولئِكَ هُمُ الْوارِثُونَ الَّذِينَ يَرِثُونَ" به معناى نعمت گوارا است، و منظور از ارث در آيه" وَ يَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ" نبوت و فضيلت است، نه مال دنيا، چون مال دنيا در نظر انبيا (ع) ارزش آن را ندارد كه دل بر او ببندند و به آن افتخار كنند، كمتر كسى از انبيا در صدد تحصيل مال بر آمده، هم چنان كه رسول خدا (ص) فرمود:" كسى از ما گروه انبيا ارث نمىبرد و آنچه از خود باقى گذاريم صدقه است" يعنى آنچه از ما بماند علم است كه صدقهاى است مشترك ميان همه امت. و نيز فرموده" علما ورثه انبيايند" كه از آنان علم و فضيلت را به ارث مىبرند.و اگر لفظ ارث را به كار برده براى اين است كه اين علم و فضيلت را بدون ثمن و منتى بدست مىآورند. و نيز به على (رضى اللَّه عنه) فرمود:" تو اى على! برادر و وارث منى" پرسيد از تو چه چيز ارث مىبرم؟ فرمود" همان چيزى كه من از انبياى قبل از خودم ارث بردم، تو نيز از من كتاب خدا و سنت مرا ارث مىبرى" و اگر خداى تعالى در قرآن كريم خود را وارث خوانده براى اين است كه بازگشت جميع موجودات به سوى اوست. «3»خواننده محترم با مقايسه آنچه كه ما گفتيم با آنچه وى در باره معانى اين كلمه گفته به خوبى مىفهمد كه بيان ما روشنتر است، زيرا معانيى كه او براى اين كلمه كرده به يك اصل
