ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 8

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

چيزى را فراموش نكرده و از حال كسى غافل نمى‏شود، بلكه معنايش اين است كه همانطورى كه اينها در دنيا ما را فراموش كردند ما نيز امروز به لوازم زندگيشان نمى‏پردازيم، نظير اين آيه در اينكه تكذيب آيات خدا را سبب نسيان خدا در قيامت قرار داده آيه:" قالَ كَذلِكَ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنْسى‏" «1» است، با اين تفاوت كه در اين آيه بجاى انكار آيات تنها نسيان را ذكر كرده است.

" وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِكِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‏ عِلْمٍ ..."

در اين آيه به ابتداى كلام يعنى به آيه" فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ كَذِباً أَوْ كَذَّبَ بِآياتِهِ" برگشت شده، و رويهمرفته معناى آن دو چنين است:" چه كسى از اينها ستمكارتر است كه با اينكه ما حجت را بر ايشان تمام كرديم و اقامه بيان و برهان نموديم و كتابى بر ايشان نازل كرديم، مع ذلك دين ما را بازيچه گرفته و آيات ما را تكذيب كردند"؟

جمله" على علم" متعلق است به جمله" لَقَدْ جِئْناهُمْ" و متضمن احتجاج بر حقانيت كتاب است، و تقديرش چنين است كه: ما كتاب حقى بر آنان نازل كرديم، و چطور حق نيست؟ و حال آنكه نزولش به نظر ما بود و ما به مطالب آن اطلاع داشتيم.

" هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ"- يعنى در حالى كه اين كتاب راهنماى جميع و رحمت براى خصوص مؤمنين است. و يا خصوص مؤمنين را هم رحمت است و هم به مطلوب‏شان مى‏رساند، البته معناى اول با مقام احتجاج مناسب‏تر است.

" هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ ..."

ضميرى كه در" تاويل" است به" كتاب" بر مى‏گردد، در تفسير آيه" هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ ..." «2» گفتيم: كه در عرف قرآن تاويل به معناى حقيقتى است كه حكم و يا خبر و يا امر ظاهر ديگرى بر آن اعتماد داشته باشد، همان اعتمادى كه ظاهر بر باطن و مثال بر ممثل دارد.

بنا بر اين، اينكه فرمود:" هَلْ يَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِيلَهُ" معنايش اين است كه: آيا اينان كه به خداوند افتراء مى‏بندند و در عين اينكه قرآن حجت را بر آنان تمام كرده، آيات او را تكذيب مى‏كنند، انتظار اين را مى‏برند كه خداوند همان حقيقتى را كه موجب نزول بيانات قرآن و


(1) همانطورى كه در دنيا آيات ما را كه به گوشت خورد فراموش كردى، امروز فراموش مى‏شوى.

سوره طه آيه 126

(2) سوره آل عمران آيه 7

/ 504