ترجمه تفسیر المیزان جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
پرسيدم. فرمود: منظور از" موازين"، انبيا و اوصياى انبيا است «1».مؤلف: اين روايت را كافى نيز از احمد بن محمد از ابراهيم همدانى بطور رفع از امام صادق (ع) نقل كرده، و معناى آن روشن است، زيرا مقياس را همان اعتقاد به حق و عمل حق و حق اعتقاد و عمل گرفته، و معلوم است كه چنين اعتقاد و عملى همان اعتقاد و عمل انبيا و اوصياى آنان است «2».و در كافى به سند خود از سعيد بن مسيب از على بن الحسين (ع) نقل كرده كه در ضمن مواعظش فرمود: خداى تعالى روى سخن را به اهل معصيت كرد و فرمود:" وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يا وَيْلَنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ و اگر پر عذاب پروردگارت آنان را بگيرد قطعا اعتراف به جرم خود نموده و خواهند گفت واى بر ما كه ما در دنيا ستمكار بوديم" و شما اى مردم نمىتوانيد بگوييد مقصود از اين آيه مشركينند، زيرا اين آيه شامل همه ستمكاران- كه از آن جمله اهل معصيتند- مىشود، و آيه" وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى بِنا حاسِبِينَ" مخصوص اهل گناه است، چون اهل شرك در آن روز بدون اينكه ميزانى برايشان نصب شود و يا ديوانى از اعمالشان باز شود، بدون حساب به سوى جهنم محشور مىشوند، تنها اهل اسلامند كه موازين برايشان نصب شده و بر طبق نامه اعمالشان جزا مىبينند «3».مؤلف: امام (ع) در اين روايت اشاره فرموده است به آيه" فَلا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَزْناً" «4».و در تفسير قمى در ذيل جمله" وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ..." از امام (ع) روايت شده كه فرمود: مقصود از" وزن حق" مجازات اعمال است، اگر خير است خير و اگر شر است شر «5».مؤلف: اين تفسير در حقيقت تفسير آيه است به نتيجه آن.و نيز در همان تفسير در ذيل جمله" بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ" روايت كرده كه امام (ع) فرمود: مراد از ظلم به آيات، انكار امامت ائمه دين است «6».مؤلف: اين نيز از باب تطبيق كلى بر مصداق است، و در باره هر يك از اين معانى روايات ديگرى نيز هست.
