ترجمه تفسیر المیزان جلد 8
لطفا منتظر باشید ...
آن آواز و صوت شديد است «1».و در الدر المنثور در ذيل آيه" وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ ..." مىگويد: احمد، عبد بن حميد، بزاز، ابن ابى حاتم، ابن حيان، طبرانى، ابو الشيخ و ابن مردويه همگى از ابن عباس روايت كردهاند كه گفت: رسول خدا (ص) فرمود: خداوند موسى را رحمت كند، كجا شنيدن مثل ديدن است، موسى تنها از خداى تعالى شنيد كه قومش در غياب او فريب خوردهاند، و با اينكه از پروردگارش شنيد مع ذلك از در خشم الواح را به زمين نكوبيد، ولى وقتى كه به سوى قومش برگشت و به چشم خود ديد كه قومش چه كردهاند آنها را به زمين كوبيد «2».و در تفسير عياشى از محمد بن ابى حمزه از مرد ديگرى كه اسم نبرده از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: وقتى خداى تبارك و تعالى به موسى خبر داد كه قومش در غياب او مجسمه گوسالهاى ساخته و آن را معبود خود گرفتهاند آن موقع عصبانى نشد، ولى وقتى بسوى قوم بازگشت و انحراف ايشان را به چشم خود ديد با شدت خشم الواح را به زمين زد، آرى ديدن اثر بيشترى دارد تا شنيدن «3».و در كافى به سند خود از سفيان بن عيينه از سدى از ابى جعفر (ع) روايت كرده كه فرمود: هيچ بندهاى چهل روز ايمان خود را براى خداوند خالص نمىكند مگر اينكه خداوند او را موفق به زهد نموده يعنى دنيا را از نظرش مىاندازد و او را نسبت به دردهايش و دواى دردش بينا مىسازد و حكمت را در دلش ثابت و پاى بر جا نموده و آن را از زبانش جارى مىسازد. راوى اين حديث ترديد داشته در اينكه امام فرمود:" چهل روز ايمان خود را براى خداوند خالص نمىكند" و يا فرمود:" چهل روز ذكر خدا را تجليل نمىكند" و سپس اضافه كرده است كه امام (ع) آيه" إِنَّ الَّذِينَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَيَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُفْتَرِينَ" را تلاوت نمود و فرمود: تنها قوم موسى دچار ذلت نشدند بلكه هر صاحب بدعتى ذليل مىشود، و هيچكس نيست كه به خداى عز و جل و به رسول خدا و اهل بيت او افتراء ببندد و ذليل نشود «4».
