ترجمه تفسیر المیزان جلد 8

معناى" به همراه برداشتن زينت در موقع رفتن به سوى مسجد" آرايش ظاهرى نيست، بلكه آرايشى است معنوى كه مناسب با نماز و طواف و ساير عبادات باشد. پس معناى آيه بر مى‏گردد به امر به زينت كردن نيكو براى نماز و غير آن و اطلاق آن شامل نماز اعياد و جماعات و نمازهاى يوميه و ساير وجوه عبادت و ذكر مى‏شود.

" وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا ..."- در اين جمله دو امر اباحى و يك نهى تحريمى است كه جمله" إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ" نهى تحريمى مزبور را تعليل مى‏كند. و همان طورى كه قبلا هم اشاره كرديم اين امر و نهى و علتى كه براى آن ذكر شده همه از متفرعات داستان بهشت آدم است، و خطاب اين جمله مانند خطاب‏هاى آن داستان عمومى است و اختصاص به يك دين و يك صنف ندارد. پس اينكه بعضى از مفسرين گفته‏اند آيه" يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ" دلالت دارد بر اينكه رسول خدا (ص) مبعوث به جميع امم دنيا است. و همچنين اينكه گفته‏اند خطاب در اين آيه به حسب لغت زنان را شامل نمى‏شود و ليكن به حسب شرع آنان را به تبع مردها شامل مى‏شود، صحيح نيست، زيرا همانطورى كه گفتيم اين خطاب اختصاص به امت اسلام ندارد و شمولش نسبت به زنان از ناحيه تغليب و وجود قرينه عقلى است نه به حسب شرع.

" قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ" در اين آيه به نوعى التفات حكمى مخصوص به اين امت از حكم عام سابق استخراج شده، هم چنان كه در جمله" ذلِكَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ" و جمله" وَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً" نظيرش گذشت.

استفهامى كه در اين آيه است استفهامى است انكارى.

كلمه" الزين" در مقابل معناى" الشين" است، و به معناى كارها و چيزهايى است كه عيب و نقص را از بين ببرد و" الشين" به معناى هر چيزى است كه مايه رسوايى و نقص انسان و نفرت اشخاص از او بوده باشد.

معناى اخراج زينت و طيبات رزق [(در ذيل آيه: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ ...)]

" اخراج زينت" استعاره‏اى است تخييلى و كنايه است از اظهار آن. آرى، اين خداى سبحان است كه به الهام و هدايت خود انسان را از راه فطرت ملهم كرده تا انواع و اقسام زينت‏هايى كه مورد پسند جامعه او و باعث مجذوب شدن دلها به سوى او است ايجاد نموده به‏