لوح سبز، هديه الهى كه به دست جابر رسيد - داستان های اصول کافی نسخه متنی

لوح سبز، هديه الهى كه به دست جابر رسيد

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

جابربن عبدالله انصارى (از اصحاب نزديك و ياران مخلص پيامبر اسلام (ص ) بود) او در ايامى كه تازه
امام حسين (ع ) متولد شده بود(ماه شعبان سال چهارم هجرت ) براى عرض تبريك به خانه فاطمه زهرا(س ) رفت و
تبريك گفت ، فاطمه (س ) لوح سبز درخشنده اى را كه نوشته اى با خط سياه در آن بود به جابر داد.

جابر پرسيد: اى دختر پيامبر(ص ) پدر و مادرم به قربانت ، اين لوح چيست ؟

فاطمه (س ) فرمود: (لوحى است كه خداوند آن را به رسولش محمد(ص ) اهدا نموده است ، و در آن نام پدرم و نام
شوهرم ، و نام دو پسرم (حسن و حسين ) و نام اوصياء از فرزندانم (نام نه امام از فرزندان حسين عليه
السلام ) در آن ، نوشته شده است ، پدرم آن را به عنوان مژدگانى (تولد حسين عليه السلام ) به من عطا
فرموده است ).

جابر بن عبدالله انصارى ، آن (لوح سبز)را گرفت ، و از نوشته او رو نويسى كرد و همچنان پيش خود آن ر
نگهداشت .

تا عصر امام باقر(ع ) فرا رسيد، روزى امام باقر(ع ) به جابر فرمود:

(من با تو كارى دارم ، چه وقت براى
تو آسانتر است كه تو را تنها ببينم و از تو سؤ الى كنم ؟).

جابر گفت : (هر وقت شما بخواهى در خدمت هستم ).

روزى امام باقر(ع ) با جابر در جاى خلوت نشست و به جابر گفت :

مى خواهم درباره (لوح ) سؤ ال كنم ، همان
لوحى كه مادرم فاطمه (س ) دختر رسول خدا(ص ) به تو داد جابر سرگذشت چگونگى گرفتن آن لوح را(كه در بالا
ذكر شد) براى امام باقر(ع ) بيان كرد.

امام باقر(ع ) فرمود: اى جابر! آيا آن لوح را به من نشان مى دهى ؟

جابر گفت : آرى .

آنگاه جابر به خانه خود رفت ، صفحه ورقى را بيرون آورد.

امام باقر(ع ) وقتى كه آن لوح را ديد، به جابر فرمود: تو در آن نوشته لوح نگاه كن تا من بخوانم .

جابر به نوشته لوح نگاه كرد، و امام باقر(ع ) آن نوشته را به طور حفظ از اول تا آخر خواند...
(131)

در آن لوح نام پيامبر(ص ) و اوصياء او يعنى دوازده امام (ع ) از حضرت على (ع ) تا حضرت مهدى (ع ) و شرح پاره
اى از احوال آنها آمده است ، حديث فوق را عبدالرحمن بن سالم از ابوبصير، و ابوبصير از امام صادق (ع )

نقل مى كند، در پايان آن آمده : عبدالرحمان گفت ؛ ابوبصير پس از ذكر (متن لوح )، گفت : اگر در سراسر
عمر خود جز اين حديث را نشنيده باشى ، همين حديث براى (هدايت و سعادت ) تو كافى است ، آن را از غير اهلش
، پنهان بدار.