معجزه اى از امام صادق (ع ) - داستان های اصول کافی نسخه متنی

معجزه اى از امام صادق (ع )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

جمعى از اصحاب خاص امام صادق (ع ) در محضرش بودند، امام به آنها رو كرد و فرمود:

خزانه هاى زمين و
كليدهاى آن نزد ما است ، اگر خواسته باشم با يك اشاره كنم و بگويم ، هر چه طلا دارى ،خارج ساز،
زمين اطاعت خواهد كرد.

آنگاه امام صادق (ع ) با يك پايش اشاره كرد، و روى زمين خطى كشيد، زمين دهان باز كرد، سپس اشاره كرد،
يك شمش طلا به اندازه يك وجب بيرون آمد.

امام به حاضران فرمود: خوب بنگريد، آنها چون خوب نگاه كردند، شمشهاى بسيارى را روى هم ديدند كه مى
درخشيد، يكى از حاضران پرسيد:

(قربانت گردم با اينكه به شما آنهمه مكنت داده شده ، چرا شيعيان شما
نيازمند هستند؟).

امام صادق فرمود: خداوند دنيا و آخرت را براى شيعيان ما جمع كند و آنها را وارد بهشت پر نعمت نمايد و
دشمنان ما را وارد دوزخ سازد (253)(بنابراين نبايد به دنيا دل ببنديم ، و آخرت را فراموش كنيم ، و بايد
دل به آخرت بست ، و دنيا را به عنوان راه عبور، برگزيد).