جامعترين پندها - داستان های اصول کافی نسخه متنی

جامعترين پندها

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

امام صادق (ع ) فرمود: عربى بيابانى به حضور پيامبر(ص ) آمد و گفت : من صحرا نشين هستم ، پندهاى جامعى به
من بياموز.

پيامبر: (امرك ان لا تغضب : به تو امر مى كنم كه غضب نكن ).

بار ديگر آن مرد عرب بيابانى تقاضاى پند فراگير كرد.

باز پيامبر(ص ) به او فرمود: (غضب نكن ).

عرب بيابانى براى بار سوم تقاضاى پند جامع كرد.

باز پيامبر(ص ) به او فرمود: (غضب نكن ).

آن مرد صحرا نشين به خود آمد و گفت : ديگر سؤ الى نمى كنم ، رسول خدا(ص ) به من دستور جامعى جز به خير و
نيكى نداده است ، (كه با ترك خشم ، بسيارى از گناهان مانند:

آزار، فحش دادن ، تهمت زدن ، جنگيدن نابجا
و... ترك خواهد شد).

سپس امام صادق (ع ) فرمود: پدرم امام باقر(ع ) مى فرمايد:

سخت تر از غضب ، چه چيز است ، همانا مرد غضب مى كند و بر اثر آن مرتكب گناهى مانند كشتن ناحق ، تهمت
زدن به زن پاكدامن مى شود.(487)