نشانه هاى درجه عالى ايمان - داستان های اصول کافی نسخه متنی

نشانه هاى درجه عالى ايمان

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

رسول خدا(ص ) نماز صبح را با جماعت خواند، بعد از نماز به جوانى كه در مسجد بود نگاه كرد ديد او چرت مى
زند، و سرش پائين مى افتد و رنگش ‍ زرد است و تنش لاغر، چشمانش در گودى فرو رفته است ، به او فرمود:

(اى فلانى ! چگونه صبح كردى ؟، حالت چطور است ؟)

جوان : صبح كردم در حالى كه داراى صفت (يقين ) شده ام .

رسول خدا(ص ) از سخن او تعجب كرد و خوشش آمد و به او فرمود:

براى هر يقينى ، حقيقتى است ، نشانه حقيقت تو چيست ؟

جوان : اى رسول خدا! همانا يقين من ، مرا محزون نموده ، و بيدارى شب (براى عبادت ) و تشنگى روزهاى گرم
(بر اثر روزه ) را به من بخشيده ، و از دنيا و آنچه در دنيا است ، بى ميل شده ام ، تا آنجا كه گويا عرش
خدا را مشاهده مى كنم كه براى حساب رسى مخلوقات برپا شده ، و مردم براى حساب رسى اجتماع كرده اند و من
در ميانشان هستم ، و گويا بهشتيان را در بهشت مى نگرم كه از نعمتهاى الهى بهره مند مى باشند، و بر
تكيه گاههاى بهشتى تكيه زده و يكديگر را معرفى مى نمايند، و گويا دوزخيان را مى نگرم كه در دوزخ ،
عذاب مى شوند، و ناله و فرياد رسى آنها بلند است ، به گونه اى كه آهنگ زبانه آتش دوزخيان را در گوش خود
مى شنوم كه طنين افكن است .

رسول خدا به اصحاب خود فرمود:

هذا عبد نور الله قلبه بالايمان .

(اين جوان ، بنده اى است كه خداوند قلبش را به نور ايمان ، روشن نموده است )

آنگاه پيامبر(ص ) به آن جوان فرمود: (مراقب باش كه بر همين حال (عالى معنوى ) باقى بمانى )

جوان گفت : (اى رسول خدا! دعا كن تا خداوند مقام شهادت در ركاب تو را نصيب من گرداند)

رسول خدا(ص ) دعا كرد، از اين تاريخ ، چندان نگذشت كه آن جوان در بعضى از جنگهاى پيامبر(ص ) كه خود آن
حضرت نيز شركت داشت ، شركت نمود، و بعد از نُه يا ده نفر، به شهادت رسيد. (417)