رمز گواهى گرفتن چهار شاهد براى وصايت امام صادق (ع ) - داستان های اصول کافی نسخه متنی

رمز گواهى گرفتن چهار شاهد براى وصايت امام صادق (ع )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

امام باقر(ع ) آنچه را (كه نشانه هاى امامت بود) در ميان فرزندانش به امام صادق (ع ) سپرد، در بستر شهادت
، فرزندش امام صادق (ع ) را طلبيد و به او فرمود:

(گواهان را به اينجا بياور)

امام صادق ع مى گويد: من چهار نفر از قريش را كه (نافع ) غلام عبدالله بن عمر، در ميانشان بود، حاضر
كردم ، آنگاه پدرم امام باقر(ع )به من فرمود: (وصيتنامه را چنين ) بنويس :

اين است آنچه حضرت يعقوب (ع ) به پسرانش وصيت كرد كه : (هان اى فرزندانم ! خداوند اين دين را براى شما
برگزيد، بنابراين مراقب باشيد كه تا آخر عمر، دين خود را حفظ كنيد و در حالى كه مسلمان هستيد
بميريد)(بقره - 132).

محمدبن على (ع ) به جعفر بن محمد(ع ) وصيت كرد و به او امر فرمود:

پس از مرگ جنازه او را با بردى كه نماز جمعه را با آن مى خواند كفن كند، و با عمامه خودش او را عمامه
پوشد، و قبرش را چهار گوش نمايد و به اندازه چهار انگشت از سطح زمين بالا آورده ، و هنگام دفن ، بند
كفن او را بگشايد.

آنگاه به گواهان فرمود: خدا شما را رحمت كند، اكنون برويد.

امام صادق (ع ) مى گويد: به پدرم گفتم :

(اى پدر، در اين وصيت ، چه نيازى به گواه گرفتن بود؟)

امام باقر: (پسر جانم ! نخواستم كه تو در كارها (ى امامت و وصايت ) مغلوب باشى ، و مردم بگويند كه امام
باقر(ع ) به او وصيت نكرده ، (بلكه به پسران ديگرش وصيت نموده ) خواستم كه تو داراى حجت و دليل باشى )
(263)