حضرت عيسى (ع ) در روستاى بلا زده ، و گفتگوى او با مرده زنده شده
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْروزى حضرت عيسى (ع ) همراه حواريون (اصحاب نزديك خود) در سير و سياحت خود، به روستائى رسيد، ديد اهل آن
روستا و پرندگان و حيوانات آن ، همه به طور عمومى مرده اند، فرمود: (معلوم است كه اينها به عذاب
عمومى الهى كشته شده اند، اگر آنها به تدريج مرده بودند، همديگر را به خاك مى سپردند).حواريون : اى روح خدا، از خداوند درخواست كن ، تا اينها را زنده كند و علت عذابى را كه به سراغ آنها
آمده ، براى ما بيان كنند تا ما از كردارى كه موجب عذاب الهى مى شود، دورى كنيم .حضرت عيسى (ع ) از درگاه خدا خواست تا آنها را زنده كند، از طرف خدا، از ناحيه فضا به عيسى (ع ) ندا شد كه
: (آنان را صدا بزن ).عيسى (ع ) شبانه بالاى تپه اى از زمين رفت و فرمود: اى مردم اين روستا!
يك نفر از آنها زنده شد و گفت : (بلى اى روح و كلمه خدا!).عيسى : واى بر حال شما، كردار شما چه بود؟ (كه اينگونه شما را دستخوش بلاى عمومى نموده است ).مرد زنده شده : چهار چيز ما را مشمول عذاب الهى كرد: 1 - طاغوت را مى پرستيديم 2 - دلبستگى به دنيا ترس
اندك از خدا داشتيم 3 - آرزوى دور و دراز 4 - غفلت و سرگرمى به بازى هاى دنيا.عيسى : دلبستگى شما به دنيا چه اندازه بود؟مرد زنده شده : همانند علاقه كودك به مادرش ، هنگامى كه دنيا به ما رو مى آورد شاد و خوشحال مى شديم ، و
هنگامى كه دنيا به ما پشت مى كرد، گريه مى كرديم و محزون مى شديم .عيسى : طاغوت را چگونه مى پرستيديد؟مرد زنده شده : از گناهكاران پيروى مى كرديم .عيسى : عاقبت كارتان چگونه پايان يافت .