تسليت خضر(ع ) به بازماندگان پيامبر(ص ) - داستان های اصول کافی نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

داستان های اصول کافی - نسخه متنی

محمد بن یعقوب کلینی؛ گردآورنده: محمد محمدی اشتهاردی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید


تسليت خضر(ع ) به بازماندگان پيامبر(ص )

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

امام باقر(ع ) فرمود: هنگامى كه پيامبر خدا(ص ) رحلت كرد، آل محمد(ص ) آنچنان اندوهگين شدند كه از شدت
ناراحتى درازترين شبها را مى گذراندند(چشمشان به خواب نمى رفت ) تا آنجا كه آسمان بالاى سرشان ، و
زمين زير پايشان را فراموش كردند، زيرا رسول خدا(ص )، خويش و بيگانه را با هم متحد و دوست كرده بود و
همه را حامى دين نموده بود، در اين حال ، شخصى بر آنها وارد شد كه خودش را نمى ديدند ولى سخنش را مى
شنيدند(كه به عنوان تسليت ) مى گفت :

(درود و رحمت و بركات خدا بر شما خاندان باد، با وجود خدا و در سايه لطف الهى ، هر مصيبتى ، قابل تحمل
است ، و هراز دست رفته اى را جبرانى است ، هر انسانى مرگ را مى چشد، قطعا خداوند در روز قيامت ، پاداش
‍ شما را به طور كامل خواهد داد،... بر خدا توكل كند و بر او اعتماد نمائيد... شما را به خدا مى سپارم و
سلام بر شما باد).

شخصى از امام باقر(ع ) پرسيد: اين تسليت از جانب چه كسى براى آنها آمد؟

امام باقر(ع ) فرمود:
من الله تبارك و تعالى .

(از جانب خداوند متعال ). (159)

(و از ثعلبى روايت شده كه اميرمؤ منان (ع ) به حاضران فرمود: صاحب صدا، برادرم خضر(ع ) است كه شما را
در مورد مصيبت رسول خدا(ص ) تسليت مى گويد. (160)

/ 534