ايثار و جوانمردى يكى از وظايف مؤ منان
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْابان بن تغلب مى گويد: همراه امام صادق (ع ) طواف كعبه مى نمودم ، يكى از شيعيان با من ملاقات كرد، و از
من در خواست رفع حاجتى نمود، گفت : (با من براى حاجتى بيا).او به من اشاره مى كرد، ولى من مى خواستم به طواف ادامه دهم ، و خوش نداشتم به او توجه كنم ، و
همراهى با امام صادق (ع ) را رها نمايم ، همچنان به طواف ادامه مى دادم ، باز ديدم آن شخص به من اشاره
كرد، امام صادق (ع ) او را ديد، و به من فرمود: (اى ابان ! آيا تو را مى طلبد؟)گفتم : آرى .فرمود: نزد او برو.گفتم : آيا طوافم را بشكنم ؟فرمود: آرى .گفتم : گر جه طواف واجب باشد؟فرمود: آرى ، (بشكن و برو ببين او چه نيازى دارد؟)ابان مى گويد: طواف را رها كردم و همراه آن شيعه نيازمند رفتم ، و سپس باز گشتم و به محضر امام صادق (ع )رسيدم ، و از آن حضرت پرسيدم : (به من خبر بده ، حق مؤ من بر مؤ من چه اندازه است ؟)امام : اى ابان ، از اين پاسخ بگذر (زيرا بسيار مهم است و تو طاقت اداى آن را ندارى ).ابان : چرا قربانت گردم ؟سپس ابان همواره سؤ ال فوق را تكرار كرد، سر انجام امام صادق (ع ) فرمود: (اى ابان ! آيا نصف اموالت را
به آن نيازمند مى دهى ؟) وقتى آن حضرت چهره مرا دگرگون ديد (455) فرمود: اى ابان آيا نمى دانى كه
خداوند، مؤ منانى را كه ايثارگرند و ديگران را بر خودشان ترجيح مى دهند (به بزرگى ) ياد فرموده است (در
آنجا كه در شاءن مؤ منان انصار مى گويد:و يوثرون على انفسهم و لو كان بهم خصاصة .(
آنان (انصار)، مهاجران را بر خود مقدم مى دارند، هر چند خود شديدا فقير باشند.)
(حشر - 9)ابان : آرى ، خداوند چنين فرموده است .امام : آگاه باش كه اگر نصف اموالت را به او بدهى ، تازه او را بر خودت ترجيح نداده اى ، بلكه به مساوات
با او رفتار نموده اى ، وقتى به او ايثار كرده اى (و طبق آيه فوق ، ايثارگر هستى ) كه از نصف ديگر
اموالت نيز چيزى به او بدهى (تا اموال او بر تو، ترجيح يابد) (456)