نصيحت امام باقر(ع ) به جابر - داستان های اصول کافی نسخه متنی

نصيحت امام باقر(ع ) به جابر

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

جابر جعفى (از شاگردان ممتاز امام باقر(ع ) بود) در محضر امام باقر(ع ) بود، امام به او فرمود:

(اى جابر! سوگند به خدا غمگين هستم ، و دلم گرفته است !)

جابر: قربانت گردم ، چرا ناراحت و دل گرفته هستيد؟

امام باقر(ع ): اى جابر! همانا هرگاه ، خالص و صافى دين خدا، در دل هر كسى در آيد، دلش از غير خدا بگردد
و تنها به سوى خدا رود، اى جابر! دنيا چيست ، و اميد دارى كه چه باشد؟ آيا دنيا جز غذائى است كه مى خورى
، و لباسى است كه مى پوشى ، و زنى است كه با او آميزش مى كنى ؟!

اى جابر: افراد با ايمان به بقاى دنيا، دل نبستند، و براى وصول به آخرت ، ناگزيرند، اى جابر! آخرت ،
خانه باقى است ، ولى دنيا خانه فانى است ، دلبستگان به دنيا، غفلت زدگانى هستند، و گويا مؤ منان ،
فقيه ، و انديشمند و اهل عبرت مى باشند، شنيدنيها، آنها را از ياد خدا باز ندارد، رزق و برق ديدنى
دنيا، چشمشان را كور نمى كند، چنين افرادى به ثواب آخرت رسيده اند همان گونه كه به اين دانش و آگاهى
رسيده اند...(442)