حكم قرآن ، هميشه زنده است - داستان های اصول کافی نسخه متنی

حكم قرآن ، هميشه زنده است

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ابوبصير مى گويد: در محضر امام صادق (ع ) بودم و عرض كردم منظور از اين آيه چيست كه خداوند مى فرمايد:

(انما انت منذر ولكل قوم هاد)

(همانا توئى بيم دهنده ، و براى هر گروهى ، رهبرى مى باشد) (رعد -7)

امام صادق : منظور از (بيم دهنده )، رسول خدا پيامبر اسلام (ص ) است ، و منظور از رهبر، على (ع ) است ،
آنگاه فرمود: (آيا امروز رهبرى هست ؟).

ابوبصير: آرى فدايت گردم ، همواره در ميان شما خاندان ، رهبرى بوده و يكى پس از ديگرى آمده اند و رفته
اند و اكنون رهبرى به شما رسيده است .

امام صادق : اى ابا محمد! خدا تو را رحمت كند (درست گفتى زيرا) اگر بنا بود آيه اى از قرآن در شاءن شخصى
نازل گردد (مثل آيه فوق كه در شاءن پيامبر(ص ) و على (ع ) نازل شده ) و وقتى كه آن شخص بميرد، آن آيه هم
بميرد (و مصداقى نداشته باشد) و در نتيجه قرآن مرده است :

ولكنه حى يجرى فيمن بقى كما جرى فيمن مضى .

(ولى قرآن ، هميشه زنده تاريخ است كه (فرمان آن ) بر بازماندگان جريان دارد، چنانكه بر گذشتگان
جريان داشت ) (93)