بى ارزشى عبادت ناخالص - داستان های اصول کافی نسخه متنی

بى ارزشى عبادت ناخالص

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

امام صدق (ع ) فرمود: يكى از علماء نزد عابدى رفت و از او پرسيد: (نماز خواندنت چگونه و چقدر است ؟)

عابد: از عبادت كسى مثل من ، مى پرسند؟

با اينكه من از فلان وقت تا فلان زمن به عبادت اشتغال دارم .

عالم : گريه و زارى تو (هنگام عبادت ) چگونه است ؟

عابد: آنقدر مى گريم كه اشكهايم جارى شود.

عالم : همانا اگر خدان باشى ولى حالت ترس از خدا در تو باشد، بهتر از گريه اى كه به آن ببالى و افتخار
كنى ، مى باشد.

ان المدل لا يصعد من عمله شيى ء .

(آنكس كه به عملش ببالد، چيزى از عملش بالا نمى رود) (به درگاه خدا نمى رسد و قبول نمى شود)(492)