لطفا منتظر باشید ...
امام على (ع ) در انديشه حضرت مهدى (ع )
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ اصبغ بن نباته مى گويد: به حضور امير مؤ منان على (ع ) آمدم ، ديدم غرق در فكر و انديشه است و در زمين خطمى كشد، پرسيدم :اى امير مؤ منان ! چرا تو را اينگونه در فكر و انديشه مى نگرم ، كه به زمين مى نگرى و آن را خط مى كشى
؟ آيا به (رهبرى) در زمين ، اشتياق يافته اى ؟امام على : نه به خدا سوگند، هرگز حتى يك روز نبوده كه من شيفته خلافت يا دنيا گردم ، بلكه درباره
مولودى كه يازدهمين فرزند من است (يعنى درباره حضرت مهدى عليه السلام ) فكر مى كردم ، درباره همان
مهدى (ع ) كه سراسر زمين را همانگونه كه پر از ظلم و جور شده ، پر از عدل و داد مى كند، براى او غيبت و
سرگردانى وجود دارد، بعضى در اين راستا گمراه گردند، و بعضى راه هدايت را شناخته و مى پيمايند.اصبغ بن نباته : اى امير مؤ منان ! غايب بودن آن حضرت ، و سرگردانى تا چه حد است ؟امام على : طول غيبت ، شش روز يا شش ماه ، يا شش سال است (واحد هر دوره ، شش مرحله است ، و خداوند پس از
آن شش مرحله ، آن حضرت را آشكار مى كند).اصبغ بن نباته : آيا اين (غيبت و سرگردانى ) واقع شدنى است ؟امام على : آرى ، اين موضوع مسلم است و انجام شدنى است ، ولى اى اصبغ ! تو كجا و اين امر كجا؟ (يعنى تو
شايسته هماهنگى و همسوئى با چنان رهبرى مهم را ندارى ) آنها (كه غيبت را درك كرده و در اين راه
استوارند) نيكان اين امت همراه نيكان اين عترت (خاندان رسول اكرم - ص ) هستند
اصبغ بن نباته : بعد از آن چه مى شود؟امام على : بعد از آن ، هر چه خدا بخواهد، انجام مى شود، زيرا براى خدا مقدرات وارده ها و نتيجه ها و
پايانها است .(383)
