داستان های اصول کافی نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
بنابراين نشانه هاى خدا (كه پيامبر آنها را ديده ) غير خدا است و باز خداوند( در آيه 110 سوره طه ) مى
فرمايد:(و لا يحيطون به علما)( آنها احاطخ و آگاهى به ذات او ندارند) بنابراين اگر ديده ها خدا را مى تواند بنگرد، احاطه و
آگاهى به او را نيز پيدا خواهد كرد (با اينكه آيه مذكور مى گويد: آگاهى به او ممكن نيست ).ابوقره : پس شما روايات (را كه مى گويند پيامبر(ص )، خدا را ديد) تكذيب مى كنيد؟امام رضا: اگر روايات بر خلاف قران باشند، تكذيب مى كنم ، و آنچه مسلمانان به آن اتفاق راءى دارند،
اين است كه : (نمى توان به وجود خدا احاطه علمى يافت ، و ديده ها ذات او را درك نمى كنند، و او به هيچ
چيزى شباهت ندارد). (40)نيز صفوان مى گويد: ابوقره مرا واسطه قراداد، از حضرت رضا(ع ) اجازه گرفتم و او به حضور آن حضرت رسيد،
و چند سؤ ال از حلال و حرام ، مطرح كرد تا اينكه پرسيد: (آيا شما قبول داريد كه خدا محمول است ؟).امام : هر محمول (حمل شده ) فعلى (حمل ) بر او واقع شده ، كه به ديگرى نسبت داده مى شود، و محمول اسمى است
كه معنى آن ، نقص و تكيه بر ديگر كه حامل باشد دارد...و چنانكه گوئى : زبر، زير، بالا، پائين (زبر و بالا، دلالت بر مدح دارد و زير و پائين دلالت بر نقص
دارد، و روا نيست كه خداوند دستخوش تغيير باشد).خدا (حامل ) و نگهدارنده همه چيز است ، كلمه (محمول ) بدون اينكه به ديگرى تكيه كند، مفهومى
نخواهد داشت (بنابراين روا نيست كه خدا، محمول باشد) و هرگز كسى كه به خدا و عظمتش ايمان دارد، شنيده
نشده كه در دعاى خود، خدا را با جمله (اى محمول ) بخواند.ابوقره : خدا در قرآن (17 حاقه ) مى فرمايد:(و يحمل عرش ربك فوقهم يومئذ ثمانيه )(در آن روز عرش پروردگارت را هشت نفر، در بالايشان حمل كنند).و نيز (در آيه 7 غافر) مى فرمايد:(الذين يحملون العرش ):(كسانى كه عرش را حمل مى كنند).امام رضا: عرش ، نام خدا نيست ، بلكه عرش نام علم و قدرت است و عرشى كه همه چيز در آن هست ، سپس خداوند
انجام حمل عرش را به غير خود كه فرشتگان باشند نسبت داده است ...ابوقره : در روايتى آمده : ( هرگاه خدا خشم كند، فرشتگان حامل عرش ، سنگينى خشم خدا را بر دوش خود،
احساس مى كنند، و به سجده مى افتند، و هنگامى كه خشم خدا برطرف شد، دوش آنها سبك گردد و به جاى نخستين
خود باز گردند) آيا شما اين روايت را تكذيب مى كنيد؟
! امام رضا در رد اين روايت فرمود: اى ابوقره ! به من بگو از وقتى كه خدا شيطان را لعنت كرده و بر ااو خشم
نموده ، آيا تا امروز خدا از شيطان خشنود شده است ؟ (هرگز از او خشنود نشده ) بلكه هميشه بر شيطان و
دوستان و پيروانش خشمگين است ، (طبق گفته تو بايد از آن زمان تا حال حاملان عرش در سجده باشند، در
صورتى كه چنين نيست ، پس عرش نام خدا نيست ).وانگهى تو چگونه جرئت مى كنى كه پروردگارت را به تغيير و دگرگونى از حالى به حال ديگر توصيف نمائى ، و
او را همانند مخلوق ، دستخوش حالات گوناگون بدانى ، و منزه و دور از اين نسبتها است ، و ذات ثابت و
غير قابل تغيير مى باشد، همه موجودات در قبضه قدرت او و تحت تدبير او است و همه به او نياز دارند، و او
به هيچكس نياز ندارد.(41)
