دائرة المعارف بزرگ اسلامی جلد 2

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

دائرة المعارف بزرگ اسلامی - جلد 2

مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ابن ابي کديهجلد: 2نويسنده: نورالله کسايي 
 
 
شماره مقاله:849
















اِبْن‌ِ اَبى‌ كُدَيّه‌، ابوعبدالله‌ محمد بن‌ عتيق‌ بن‌ محمد بن‌ ابى‌ نصر بن‌
ابى‌ كديّه‌ تميمى‌ قَيْرَوانى‌ (د 512ق‌/1118م‌)، متكلم‌ اشعري‌، اصولى‌ و مُقري‌.
وي‌ در حدود 420ق‌/1029م‌ در قيروان‌ تولد يافت‌ (ابن‌ جزري‌، 2/195)، مقدمات‌
علوم‌ را در زادگاهش‌ فرا گرفت‌ و سپس‌ به‌ اندلس‌، مصر، شام‌ و عراق‌ سفر كرد. در
قيروان‌ نزد ابوعبدالله‌ بن‌ حسين‌ بن‌ حاتم‌ اَزْدي‌ اصول‌ و كلام‌ خواند و در
اندلس‌ يا مصر از ابن‌ عبدالبّرحديث‌ شنيد (ابن‌جوزي‌، 75؛ كتبى‌، 3/429؛ صفدي‌،
4/79). ابوالعباس‌ بن‌ نفيس‌، ابو عبدالله‌ قضاعى‌ و حافظ محمود بن‌ فضل‌ اصفهانى‌
از جمله‌ مشايخ‌ حديث‌ و قرائات‌ او در مصر بوده‌اند (ذهبى‌، تذكرة الحفاظ، 4/1205؛
ابن‌ جزري‌، همانجا). در راه‌ سفر به‌ عراق‌ مدتى‌ را در شهرهاي‌ شام‌ گذراند و در
دمشق‌ به‌ تحصيل‌ و نيز تدريس‌ كلام‌ پرداخت‌. ابوالفتح‌ نصرالله‌ بن‌ محمد
مِصّيصى‌ عالم‌ و مدرس‌ معروف‌ خطّة شام‌ از شاگردان‌ درس‌ كلام‌ او در شهر صور بود
(سبكى‌، 7/321؛ نُعَيّمى‌، 1/227). پس‌ از ورود به‌ عراق‌ در مدرسة نظامية بغداد
به‌ وعظ و تدريس‌ كلام‌ و قرائات‌ پرداخت‌ كه‌ ظاهراً تا هنگام‌ مرگ‌ ادامه‌ داشت‌
(ابن‌ جوزي‌، 75-76). ابوالكرم‌ شهرزوري‌ و ابن‌ حسين‌ بن‌ عبدالحق‌ يوسفى‌ از
جمله‌ راويان‌ و شاگردان‌ درس‌ او در عراق‌ بوده‌اند (ذهبى‌، معرفة القراء، 1/379).
ابن‌ ابى‌ كُديّه‌ عالمى‌ جامع‌، شاعر و متكلمى‌ نامدار بود. آن‌ طور كه‌ خود گفته‌
است‌، از 443ق‌/1051م‌ يعنى‌ حدود 70 سال‌ به‌ بتدريس‌ علم‌ كلام‌ اشتغال‌ داشته‌
است‌. وي‌ حافظه‌اي‌ نيرومند داشت‌ و كتاب‌ سيبويه‌ را از حفظ بود (همانجا؛ صفدي‌
4/79، 80). در مذهب‌ اشعري‌ تعصب‌ شديد داشت‌ و در اين‌ راه‌ از حنبلى‌ مذهبان‌
آزار بسيار ديد. ابياتى‌ كه‌ از او برجاي‌ مانده‌، در اثبات‌ دعاوي‌ اشاعره‌ است‌
(ابن‌ جوزي‌، 75).
مآخذ: ابن‌ تغري‌ بردي‌، النجوم‌؛ ابن‌ جزري‌، محمد، غاية النهايه‌ فى‌ طبقات‌
القراء، به‌ كوشش‌ برگشترسر، قاهره‌، 1352ق‌/1933م‌؛ ابن‌ جوزي‌، يوسف‌، مرا¸ة
الزمان‌، حيدرآباد دكن‌، 1370ق‌/1951م‌؛ ذهبى‌، شمس‌الدين‌ محمد، تذكرة الحفاظ،
حيدرآباد دكن‌، 1333-1334ق‌؛ همو، معرفة القّراء الكبار على‌ الطبقات‌ و الاعصار،
به‌ كوشش‌ محمد سيد جاد الحق‌، قاهره‌، 1387ق‌/1967م‌؛ سبكى‌، تاج‌الدين‌
عبدالوهاب‌، طبقات‌ الشافعية الكبري‌، به‌ كوشش‌ محمود محمد طناجى‌ و عبدالفتاح‌
محمد حلو، قاهره‌، 1383ق‌/1964م‌؛ صفدي‌، صلاح‌ الدين‌ خليل‌، الوافى‌ بالوفيات‌،
به‌ كوشش‌ هلموت‌ ريتر، بيروت‌، 1381ق‌/1961م‌؛ كتبى‌، محمد، فوات‌ الوفيات‌، به‌
كوشش‌ احسان‌ عباس‌، بيروت‌، 1973م‌؛ نُعَيْمى‌، عبدالقادر، الدراس‌ فى‌ تاريخ‌
المدارس‌، به‌ كوشش‌ جعفر الحسنى‌، دمشق‌، 1367ق‌/1948م‌. نورالله‌ كسائى‌
تايپ‌ مجدد و ن‌ * 1 * زا
ن‌ * 2 * زا
 






/ 440