ابراهيم بن محمدبن على(ع). - راویان مشترک نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

راویان مشترک - نسخه متنی

حسین عزیزی، پرویز رستگار، یوسف بیات

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ابراهيم بن محمدبن على(ع).

8ابراهيم بن محمدبن على(ع).

(... - 131ه.ق).

كنيه: (؟).

نسب: هاشمي.

لقب: مدنى، شعرة.

طبقه: پنجم.

ابراهيم از فرزندان محمد حنفيه، فرزند اميرمؤمنان (ع)است. لقب مادر محمّد (حنفيّه) است و او در تاريخ به عنوان محمدبن حنفيّه شناخته مي شود.

برادران پدري و مادري او، ابراهيم، قاسم، عون و جعفرِ كوچك هستند و مادر آنان، خوله، دختر جعفربن قيس است. و برادران پدري او حسن، عبدالله، ابوهاشم، جعفرِ بزرگ و علي نام دارند كه مادرشان ام جعفر است.و لادت و ديگر خصوصيات ابراهيم، همانند بسياري از راويان به درستي روشن نيست، جز آن كه شيخ طوسي او را در رديف اصحاب و راويان امام سجاد(ع) آورده است.

ابراهيم بن محمد از علي بن ابي طالب (ع)و انس بن مالك - به صورت مرسل - و محمدبن حنفيّه روايت دارد و كساني چون: ياسينِ عجلى، ايوب بن يسار، حمادبن عبدالرحمن انصارى، محمدبن اسحاق بن يسار و عمربن عبدالله (مولاي غفره) از ايشان روايت كرده اند.

ابن حجر مي نويسد: او بسيار راست گو و از طبقه پنجم است. ابن حبّان نيز او را در كتاب الثقات آورده است. ياسين عجلي كه خود از راويان ابراهيم است، او را توثيق مي كند. ترمذى، نسائي در مسند علي وابن ماجه از ابراهيم بن محمد روايت نقل كرده اند.

ابراهيم بن ياسين عجلي از ابراهيم بن محمدبن حنفيّه و او به واسطه پدرش امام على (ع)از پيامبر(ص) نقل مي كند كه فرمود: (مهدي از ما اهل بيت (ع)است. خداوند امر فرج او را در يك شب (يا در دو روز) اصلاح مي كند (1) .).

در پايان يادآوري اين نكته ضروري است كه بين راوىِ مورد نظر و ابراهيم بن محمدبن عبدالله بن عباس كه در جريان قيام ابومسلم خراسانى، عليه بني اميه در زندان مروان بن محمد وفات افت (2) ، نبايد خلط شود چنانچه برخي از محققان اين اشتباه را كرده اند (3) به هر حال با توجه به طبقه روايي ابراهيم بن محمدبن حنفيّه مي توان گفت كه وي بعد از سال 100ه.ق. بدرود حيات گفته است.

منابع ديگر.

رجال طوسي 82؛ حلية الاولياء 3/ 177؛ تهذيب التهذيب 1/ 157؛ الاكمال ابن ماكولا 1/ 68؛ كتاب التاريخ الكبير 1/ 317؛ الجرح والتعديل 1/ ق 1/ 386؛ شذرات الذهب 1/ 179؛ تنقيح المقال 1/ 32؛ معجم رجال الحديث 1/ 285؛ قاموس الرجال 1/ 187 و 195.

1. كتاب الثقات 4/ 6؛ تهذيب الكمال 183/ 2؛ تقريب التهذيب 42/ 1 و اعيان الشيعه 213/ 2.

2. المعارف 95؛ المنتظم 289/ 7؛ تهذيب الكمال 85/ 16 و سير اعلام النبلاء 379/ 5.

3. موسوعة رجال الكتب التسعه 69/ 1.

/ 160