محمّد بن مُطَرِّف بن داوود (= ابوغسّان مدنى).
245محمّد بن مُطَرِّف (1) بن داوود (= ابوغسّان مدنى).(پيش از 100 - 163 ه . ق).كنيه: ابوغسّان.نسب: ليثى، تَيْمي.لقب: مدني.طبقه: هفتم. وي كه از مواليان آل عمر بن خطّاب (2) و از مردم وادي القري (بياباني بين مدينه و شام) بود، پيش از سال 100 ه . ق . به دنيا آمد و بعدها ساكن عسقلان (از شهرهاي فلسطين، بر ساحل درياي مديترانه) شد.ذهبي او را از پيشوايان حديث خوانده است. خطيب بغدادي يادآور شده است كه وي در سال هاي سلطنت مهدي عبّاسي به بغداد آمد و مردم از او حديث اخذ كردند.طبقه و منزلت روايي محمّد .
رجاليون شيعي در باره او كه از راويان طبقه هفتم است، خاموش مانده و تنها به درج نام او در كتاب هاي خود بسنده كرده اند، امّا رجاليون برجسته اهل سنّت، چون: احمد بن حنبل، ابو حاتم، ابن حبّان، ابراهيم بن يعقوب، جوزجانى، يعقوب بن شيبه، ابن معين، ذهبي و ابن حجر او را توثيق يا تصديق كرده اند. ابن مديني او را فردي شايسته و متوسّط الحال دانسته. ابوداوود و نسائي نيز او را راويي بدون مشكل خوانده اند. شيخ طوسي او را در شمار صحابيان امام صادق (ع)نام برده است.و ي از ابان بن ابي عيّاش، زيد بن اسلم، سلمة بن دينار مدنى، محمّد بن عجلان، محمّد بن منكدر و ديگران روايت كرده است و راوياني چون: سفيان ثورى، عبداللّه بن مبارك، عبدالرحمن بن مبارك، عيسي بن يونس، نصر بن حمّاد، وليد بن مسلم و يزيد بن هارون از او روايت كرده اند.نويسندگان صحاح شش گانه و نيز نويسندگان الكافى، كتاب الخصال و من لا يحضره الفقيه حديث هاي او را نقل كرده اند.او از امام علي (ع)نقل مي كند كه رسول خدا(ص) فرمود: (هرگاه خداوند بر امّتي خشم گيرد، ولي بر آنان عذابي آسماني فرو نفرستد، گراني را بر ايشان مسلط مي كند، عمرشان كوتاه مي شود، بازرگاني شان سودي ندارد، ميوه هاشان كاستي گيرد و نهرهاشان كم آب شود، باران بر آنان نمي بارد و بدخواهان بر آن ها چيره مي شوند. (3) .هرچند تاريخ درگذشت او را به روشني ننوشته اند و ذهبي در سير اعلام النبلاء بدين نكته تصريح كرده است، امّا با اين همه خود او در العبر رخ داد مزبور را در ضمن وقايع سال 163 ه . ق . گزارش كرده است.منابع ديگر
كتاب التاريخ الكبير 1/ 236؛ الجرح و التعديل 4/ ق 1/ 100؛ كتاب الثقات 7/ 426؛ رجال صحيح البخاري 2/ 678؛ رجال صحيح مسلم 2/ 211؛ رجال طوسي 302؛ تاريخ بغداد 3/ 295؛ معجم البلدان 4/ 122 و 338؛ تهذيب الكمال 26/ 470 و 34/ 175؛ سير اعلام النبلاء 7/ 295؛ تذكرة الحفّاظ 1/ 242؛ العبرفي خبر من غبر 1/ 186؛ ميزان الاعتدال 4/ 43؛ تهذيب التهذيب 9/ 461 و 12/ 198؛ تقريب التهذيب 2/ 208 و 460؛ منهج المقال 323؛ مجمع الرجال 6/ 55 و 7/ 80؛ شذرات الذهب 1/ ق 1/ 258؛ جامع الرواة 2/ 202 و 409؛ تنقيح المقال (باب الميم) 3/ 188؛ معجم رجال الحديث 17/ 263؛ قاموس الرجال (چاپ قديم) 8/ 390.1. در تنقيح المقال وي را (مِطْرَف) خوانده اند.2. خطيب بغدادي بر اساس سخن برخى، وي را مولاي (بني ديل) نيز خوانده است.3. الكافي 5/ 317 و كتاب الخصال 2/ 360.