لطفا منتظر باشید ...
1- دروغگو هدايت يافت
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمروزى خوات بن جبير در راه مكه با عده اى از زنها طائفه بنوكعب نشسته بود (و با آنها گفت و شنود است )اتفاقا حضرت رسول صلى الله عليه و آله از آنجا عبور مى كرد به او فرمود:چرا با زنها نشسته اى ؟گفت :
شترى دارم كه سركش است و مرتب فرار مى كند، اينجا آمده ام تا اين زنها طنابى برايم ببافند تا شتر
را با آن ببندم .پيامبر صلى الله عليه و آله چيزى نفرمودند و رفتند؛ و بعد از انجام دادن كارشان بازگشتند و به او كه
هنوز آنجا بود فرمودند:ديگر آن شتر چموش فرار نكرد؟خوات مى گويد:من خجالت كشيدم و چيزى نگفتم . بعد از آن واقعه پيوسته از پيامبر فرار مى كردم و سعى مى
نمودم رو در روى پيامبر قرار نگيرم ؛ زيرا از برخورد با او (كه فهميده بود آنچه گفتم بهانه اى بيش
نبوده است ) حيا داشتم ، تا اينكه به مدينه آمدم .روزى در مسجد نماز مى خواندم ، ديدم رسول خدا آمدند در كنار من نشستند.من نماز را طولانى كردم ، پيامبر فرمودند:نمازت را طولانى مكن كه من در انتظارت هستم .چون از نماز فارغ شدم به من فرمودند:آيا آن شتر چموش بعد از آن روز ديگر فرار نكرد؟ من خجالت كشيده و
برخاستم و از نزدش رفتم .روز ديگر پيامبر را ديدم در حاليكه روى الاغى نشسته و هر دو پايش را به يك طرف انداخته بود و از كوچه
اى عبور مى كرد بمن كه رسيد فرمود:آيا ديگر آن شتر فرار نكرد؟گفتم :
بخدا قسم از روزى كه مسلمان شدم هرگز آن شتر فرار نكرده است (و من خلاف به عرض شما رساندم ).پيامبر فرمود:
الله اكبر الله اكبر خدايا خوات را هدايت فرما،(829) پس از آن روز او از مسلمانان واقعى
شد و مورد هدايت قرار گرفت .(830)
2- از بين بردن گمراه كننده
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيممردى براى امام حسن عليه السلام هديه آورده بود، امام به او فرمودند:در مقابل هدايت كداميك از ايندو را مى خواهى ، بيست برابر هديه ات (بيست هزار درهم ) بدهم يا بابى از علم را برايت بگشايم ، كه
بوسيله آن بر فلان مرد كه ناصبى و دشمن خاندان ما است غلبه پيدا كنى و شيعيان ضعيف الاعتقاد قريه خود
را از گفتار او نجات دهى ، اگر آنچه بهتر است انتخاب كنى مهم بين دو جايزه جمع مى كنم (يعنى بيست هزار
درهم و باب علم ).در صورتيكه در انتخاب اشتباه كنى بتو اجازه مى دهم كه يكى را براى خود بگيرى ! عرض كرد:ثواب من در
اينكه ناصبى را مغلوب كنم و شيعيان ضعيف را هدايت و از حرفهاى او نجات بدهم آيا مساوى است با همان
بيست هزار درهم ؟فرمود:
آن ثواب بيست هزار برابر بهتر از تمام دنياست . عرض كرد:
در اين صورت چرا انتخاب كنم آن قسمتى
از كه ارزشش كمتر است ، همان باب علم را اختيار مى نمايم .امام فرمود:نيكو انتخاب كردى ؛ باب علمى كه وعده داده بود تعليمش نمود و بيست هزار درهم را نيز
اضافه به او پرداخت ، و او از خدمت امام مرخص شد.
در قريه با آن مرد ناصبى بحث كرد و او را مجاب و مغلوب نمود. اين خبر به امام رسيد، و روزى اتفاقا
شرفياب خدمت امام شد، امام به او فرمود:هيچكس مانند تو سود نبرد، هيچكس از دوستان سرمايه اى مثل تو
بدست نياورد، زيرا درجه اول دوستى خدا، دوم دوستى پيامبر و على عليه السلام ، سوم دوستى عترت و ائمه
، چهارم دوستى ملائكه ، پنجم دوستى برادران مؤ منت را بدست آوردى ، و به عدد هر مومن و كافر پاداشى
هزار برابر بهتر از دنيا نصيبت شد، بر تو گوارا باشد.(831)
