1 - ابوجهل - یکصد موضوع، پانصد داستان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

یکصد موضوع، پانصد داستان - نسخه متنی

علی اکبر صداقت

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

1 - ابوجهل

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

( عبدالله بن مسعود ) از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله اول كسى بود كه در مكه قرآن را آشكارا در
ميان جمعيت قرائت كرد.

او در تمام جنگهاى پيامبر صلى الله عليه و آله حضور داشت ؛ مردى بسيار كوتاه قد بود كه هرگاه در ميان
جمعيت نشسته مى ايستاد از آنها بلندتر نبود!

به همين جهت ، در جنگ بدر خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله عرضه داشت من قدرت جنگيدن ندارم ممكن است

دستورى بفرمائيد كه در ثواب جنگجويان شريك باشم ؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

برو در ميان كشتگان كفار اگر كسى را (مانند ابوجهل ) يافتى كه زنده
است او را به قتل برسان .

عبدالله گويد:

ميان كشتگان به ابوجهل دشمن سرسخت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدم كه هنوز رمقى داشت
.

روى سينه اش نشستم و گفتم :

خدا را سپاسگزارم كه ترا خوار ساخت .

ابوجهل چشم گشود و گفت :

واى بر تو
پيروزى با كيست ؟

گفتم :
با خدا و پيامبرش ، به همين دليل ترا مى كشم ؛ پا روى گردنش نهادم متكبرانه
گفت :

اى چوپان كوچولو، قدم در جاى بلندى نهادى ، آنقدر بدان كه هيچ دردى بر من سخت تر از اين نيست كه تو قد
كوتاه مرا بكشى ؛ چرا يكى از فرزندان عبدالمطلب مرا به قتل نرساند؟!

سرش را از بدنش جدا كردم و خدمت
پيامبر صلى الله عليه و آله آمدم و گفتم :

يا رسول الله مژده كه اين سر ابوجهل است .(231)

بعد از مردن ابوجهل پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:


ابوجهل از فرعون زمان موسى عليه السلام بدتر و
عاصى تر بوده است ، چون فرعون وقتى هلاكت خود را يقين كرد خدا را قبول كرد، ولى ابوجهل وقتى يقين به
مرگ كرد به بت لات و عزى قسم ياد مى كرد كه او را نجات دهند.(232)

2 - وليد بن مغيره

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

بعد از آنكه پيامبر صلى الله عليه و آله مبعوث به رسالت شد تا سه سال عده قليلى ايمان آوردند بعد وحى
رسيد كه رسالت خود را ظاهر و عمومى كن و از استهزاء و اذيت مشركان پروا مكن كه ما شر آنها را از تو دفع
كنيم .

يكى از آنها ( وليد بن مغيره ) بود. جبرئيل ملك مقرب الهى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد، در آن
هنگام وليد از آنجا گذشت .

جبرئيل گفت :
اين وليد پسر مغيره از استهزاء كنندگان است ؟

فرمود:


بلى ، پس جبرئيل اشاره به پاى وليد كرد. وليد كمى كه رفت به مردى از خزاعه گذشت كه تير مى
تراشيد، پا بر روى تراشه و ريزه هاى تير گذاشت و ريزه آن در پاشنه پاى او رفت و پايش خونين شد.

تكبرش نگذاشت كه خم شود و آن را بيرون آورد. چون به خانه رفت و روى كرسى خوابيد و دخترش در پائين كرسى
خوابيد.

آنقدر خون از پاشنه اش ‍ روان شد كه به تشك دختر رسيد و دخترش بيدار شد و به كنيز خود گفت :

چرا
دهان مشك را نبسته اى ؟

وليد گفت :
اين خون پدر تست ، آب مشك نيست ، بعد وصيت كرده و به جهنم پيوست .(233)

3 - ثروتمند كنار فقير

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

مرد ثروتمندى با لباسهاى پاكيزه و تميز خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و نشست . بعد از او مرد
فقيرى با لباسهاى كهنه و مندرس وارد شد و پهلوى همان ثروتمند نشست .

ثروتمند لباس آراسته خود را از كنار مستمند تازه وارد جمع كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:


ترسيدى لباست را كثيف نمايد؟

عرض كرد:
خير، پرسيد:

پس براى چه چيزى اين عمل را انجام دادى ؟

عرض كرد:
مرا همنشينى (نفسى ) است كه هر كار خوب را در نظرم بد و هر كار بد را در نظرم خوب جلوه مى دهد.

يا رسول الله نصف مال خود را براى كيفر عملم به او بخشيدم .

پيامبر صلى الله عليه و آله به فقير
فرمودند:

آيا مى پذيرى ؟

عرض كرد:
نه يا رسول الله صلى الله عليه و آله .

ثروتمند گفت :
چرا؟

گفت :
مى
ترسم آنچه را از تكبر و خود پسندى تو را فرا گرفته ، مرا هم فرا گيرد.(234)

/ 259