ستيغ بلند كمال - شمیم ولایت نسخه متنی

اگر گفته شود ديگري نيز مي‏تواند اين كار را انجام بدهد، ولي زيد أولي است، اين افعل تفضيل است، ولي أفعل تعيين مثل (اُولوا الأرحام بعضهم أولي
ببعضٍ)[1] كه معنايش اين نيست كه در ارث همگان مساوي‏هستند، ليكن طبقه اوّل سزاوارتر است، بلكه بدين معناست كه با بودن طبقه اوّل، ارث به طبقه دوم نمي‏رسد و هم‏چنين با بودن طبقه دوم به طبقه سوم نمي‏رسد.

بنابراين، چون اولويت تعييني است، با بودن پيامبر انسان صاحب اختيار نيست؛ نه اين كه ما صاحب اختيار خود هستيم و پيامبر نيز صاحب اختيار ما است، ولي بهتر است كه او كارهاي ما را اداره كند كه آن اولويت تفضيلي است، نه تعييني. پس معنايش اين است كه وقتي پيامبر چيزي را اراده كرد، انسان در برابر او حقي ندارد. مردم در كارهاي شخصي خود، بر خود سلطه دارند، ولي هنگامي كه در تحت رهبري رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم قرار گرفتند، حرف اول و آخر را رسول گرامي مي‏زند. پيغمبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم در غدير همين بهره را از ششمين آيه سوره احزاب گرفت.

سوم. فاتح ولايت از زبان خودش

ستيغ بلند كمال

وجود مبارك امير مؤمنان(عليه‌السلام) نه تنها انسان كامل، بلكه قلّه بلند و برافراشته كمالات انساني و الهي است. چنان‏كه در خطبه شقشقيه مي‏فرمايد: «أما واللّه لقد تقمّصها أبن أبي قحافة وهو يعلم أنّ محلّي منها محلّ القطب من الرّحا، ينحدر عنّي السيل ولايرقي إليّ الطير»[2]؛ به خدا سوگند پسر ابي قحافه رداي خلافت را بر تن كرد، در حالي كه خوب مي‏دانست، من در گردش حكومت اسلامي چون محور سنگ آسيايم (كه بدون آن آسيا نمي‏گردد). سيل از دامن كوهسار وجودم جاري است و پرندگان دور پرواز انديشه‏ها به افكار بلند من راه نتوانند يافت.

[1] ـ سوره احزاب، آيه 6.

[2] ـ نهج‏البلاغه، خطبه3.