(ولمن خاف مقام ربّه جنّتان)[1]، (فادخلي في عبادي * وادخلي جنّتي)[2]. از اين رهگذر بود كه به خاتم انبيا دستور داده شد تا طلب افزوني علم الهي كند؛ (وقل ربّ زدني علماً)[3]، و نيز موساي كليم(عليهالسلام) از بنده صالحي كه علمش از نزد خدا بود، يعني حضرت خضر(عليهالسلام) اجازه خواست تا از او پيروي كند و از تعليم او به رشد بيشتري دست يابد؛ (هل أتّبعك علي أن تعلّمنِ ممّا علّمت رشداً)[4].
انذار مهمترين رسالت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم
قرآن كريم، گرچه اعزام انبياي پيش از اسلام و نيز پيامبر خاتم را، هم براي بشارت اطاعت كنندگان و هم براي انذار و ترساندن تبهكاران دانسته است: (فبعث الله النبيّين مُبشِّرين ومُنذِرين)[5] و (يا أيّها النبي إنّا أرسلناك شاهداً ومُبشّراً ونذيراً)[6]، ليكن در هيچ آيهاي سِمت پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم را در بشارت حصر نكرده و در آيات فراواني وظيفه آن حضرت را تنها ترساندن دانسته است، مانند (إنّما أنت نذير)[7]، (إن أنت إلاّ نذير)[8]، (إن أنا إلاّ نذير)[9].[1] ـ سوره الرحمن، آيه 46. [2] ـ سوره فجر، آيات 30 ـ 29. [3] ـ سوره طه، آيه 114. [4] ـ سوره كهف، آيه 66. [5] ـ سوره بقره، آيه 312. [6] ـ سوره احزاب، آيه 54. [7] ـ سوره هود، آيه 21. [8] ـ سوره فاطر، آيه 32. [9] ـ سوره شعراء، آيه 115.