بنيان مرصوص ولايت - شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خدا درباره قرآن
فرمود: (لو أنزلنا هذا القران علي جبلٍ لرأيته خاشعاً متصدّعاً من خشية اللّه)[1]؛ يعني اگر قرآن بر كوه نازل شود، كوه متلاشي مي‏گردد. وقتي به اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) عرض كردند: سَهْل‏بن حُنَيفْ در كوفه رخت‏بربست، فرمود: كوه اگر بخواهد محبّت و ولايت مرا تحمّل كند، متلاشي مي‏شود: «لو أحبّني جبل لتهافت»[2].

اگر طاير انديشه متفكّري بخواهد به اوج مقام علي(عليه‌السلام) باريابد، پرش مي‏سوزد. كوه مرتفع پرنده را خسته مي‏كند. فرمود فكر هيچ كس به مقام والاي من نمي‏رسد. امّا اين به آن معنا نيست كه ما از شناختنش سرباززنيم و او را نشناسيم، بلكه در اين شناخت بايد تأدّب كنيم و آن حضرت را از زبان خداي سبحان يا رسول گرامي يا از زبان خودش بشناسيم و بشناسانيم.

بنيان مرصوص ولايت

اميرمؤمنان علي(عليه‌السلام) اساس مرصوص بنيان خلافت بود. وقتي علي ولي مسلمين باشد، كاخ ولايت و حكومت اسلامي كاخي سربي است و اگر نباشد، بنايي از سنگ و گل است. چنان‏كه در نهج‏البلاغه فرمود: «ونقلوا البناء عن رصِّ أساسه فبنوه في غير موضعه»[3]؛ يعني خلافت را از آن بنيان مرصوص جدا كردند و در غير جايگاهش بنا كردند. اگر از رصّ (سرب) بنايي ساخته شود، بناي مرصوص و كاخ سربي است. از اين پايه گرفتند و در جاي ديگر خانه ساختند؛ جايي كه در معرض خطر است و براي ساختمان شايسته نيست. از اين رو امام(عليه‌السلام) فرمود: اي مردم!

[1] ـ سوره حشر، آيه21.

[2] ـ نهج‏البلاغه، حكمت 111.

[3] ـ همان، خطبه150.

/ 753