كه نسبت به دنيا احساس تشنگي ميكند، تشنگي او كاذب است. عطش راستين انسان متوجه كوثر است و انسان تا به كوثر نرسد، هرگز نميآرمد و كوثر آرامگاه بهشت است. هر چند برصفحه سنگ قبر آرامگاه نوشته ميشود، ولي عالم برزخ هدف نيست. بنابراين، تنها بهشت دارالقرار است.جهنّميان، چون به آرامگاهشان نرسيدهاند، هرگز نميآرمند. گرچه از آن بيرون نخواهند آمد. از اينرو، گاهي ميگويند: (يا ليتها كانت القاضية)[1]؛ اي كاش آتش به حيات دوزخي ما خاتمه ميداد! گاهي نيز از مالك دوزخ درخواست ميكنند تا مرگشان را از خداي سبحان بخواهد؛ (...يا مالك ليقض علينا ربّك... )[2].
دوم. ويژگيهاي دنياي مذموم
مراحل دنياي مذموم
چنانكه در گذشته اشاره شد، دنياي مذموم همان اوهام و خيالبافيها و تعلّقاتي است كه آدمي را از خدا دور ميكند و مانند سراب باطل است.قرآن كريم براي دنيا پنج مرحله بيان كرده است كه سراسر آنها مذموم است؛ (اعلموا أنّما الحياة الدنيا لعب ولهو وزينةٌ وتفاخر بينكم وتكاثر في الأموال والأولاد... )[3]. اين آيه ترسيم گويايي از وضع زندگي دنيا، مراحل مختلف آن و انگيزههاي حاكم بر هر مرحله است.خداي سبحان در آيه ياد شده زندگي دنيا را بازي، سرگرمي، تجمّلپرستي، تفاخر در ميان مردم و افزونطلبي در اموال و فرزندان دانسته است.[1] ـ سوره حاقه، آيه 27. [2] ـ سوره زخرف، آيه 77. [3] ـ سوره حديد، آيه 20.