جايگاه آيه تطهير - شمیم ولایت نسخه متنی

جايگاه آيه تطهير

ائمه(عليهم‌السلام) به اين آيه مباهات مي‏كردند و آن را دليل حقانيت خويش مي‏دانستند. امام
سجاد(عليه‌السلام) با اين كه در اسارت حقد و كينه امويان بود و اهالي شام به چشم خارجي (خروج كننده وآشوبگر نسبت به حكومت وقت) به او مي‏نگريستند، حقانيت خود را با استعانت از آيه مزبور، اين‏گونه به آن مرد شامي كه براي تحقير و سرزنش آن حضرت آمده بود، اعلام كرد:

آيا آيه (إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس) را در سوره احزاب خوانده‏اي؟

عرض كرد: مگر مراد اين آيه شما هستيد؟ فرمود: بله، مقصود آيه ما هستيم[1].

امام باقر(عليه‌السلام) فرمود: كسي توان وصف ما را ندارد. چگونه مي‏توان گروهي را كه خداوند رجس، يعني شك را از آن‏ها برداشت، وصف كرد؟؛ «إنّا لا نوصَف وكيف يوصَف قوم رفع الله عنهم الرِجْس وهو الشك»[2].

اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) در روز شورا (كه به انتخاب عثمان منتهي شد) با اشاره به اين آيه فرمود:

شما را به خدا قسم مي‏دهم، آيا در ميان شما كسي هست كه آيه تطهير درباره او نازل شده باشد؟ آن هنگام كه پيامبر خداصلي الله عليه و آله و سلم من و فاطمه و حسن و حسين را زير عباي خيبري گردآورد و گفت: خدايا! اين‏ها اهل بيت من هستند، پس رجس و پليدي را از ايشان دور كن و پاك و مطهرشان گردان. اعضاي شورا همگي جواب دادند: نه!

[1] ـ قال علي بن الحسين(عليهم‌السلام) لرجل من أهل الشام: «أما قرأت في الأحزاب «إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت و يطهركم تطهيراً»؟ قال: ولأنتم هم؟ قال(عليه‌السلام): نعم»؛

(جامع البيان، ج22، ص7، ذيل آيه؛ نيز رك: احتجاج، ج2، ص120).

[2] ـ تفسير نورالثقلين، ج4، ص274، ح98، ذيل آيه.