فطرت توحيدي، سرمايه وحدت جهاني - شمیم ولایت نسخه متنی

از اين‏رو، خداي سبحان به اين‏گونه امور كه جنبه مادي دارد و مايه كثرت است، اصالت نمي‏بخشد؛ يعني هم تعدّد ناشي از آن‏ها را امضا مي‏كند و هم به عدم تأثير آن‏ها در تكامل اصيل انسان اشاره مي‏كند:

(يا أيها الناس إنّا خلقناكم من ذكر
وأُنثي وجعلناكم شعوباً وقبائل لتعارفوا إنَّ أكرمكم عندالله أتقيكم... )[1].

براساس اين آيه تعدد نژاد در شناسايي يك‏ديگر، به اندازه شناسنامه طبيعي اثر دارد، وگرنه در نظام ارزشي اسلام مؤثر نيست. هرچند همين كثرت مادي مي‏تواند همانند ساير اختلاف‏ها و تعددها نشانه قدرت خداوند سبحان باشد، ليكن امتياز ارزشي به همراه ندارد؛ (ومن اياته خلْق السّموات والأرض واختلاف ألسنتكم وألوانكم إنّ في ذلك لَايات للعالمين)[2].

بنابراين، مصوبات سازمان ملل بر فرض سداد و صلاح آن و نيز آيين نامه‏هاي نژادي و قومي و ملّي، تنها اموري قراردادي است كه توان تأمين سعادت تكويني جوامع بشري را ندارد، زيرا حقيقت تكويني انسان برتر از قرارداد اعتباري است، و ابديت او والاتر از امور مادي ناپايدار.

فطرت توحيدي، سرمايه وحدت جهاني

خداي سبحان سرمايه سعادت همه جانبه و وحدت گسترده با همه جوامع بشري را به عنوان اصلي «ثابت»، «همسان»، «همگاني» و «هميشگي » در نهاد انسان گذارده است، به طوري كه هيچ فرد در هيچ عصر و مصر و نسلي فاقد آن نيست. اين دست‏مايه تكامل تكويني همان زبان فطرت توحيدي است كه بدون نياز به هرگونه اعتبار، قرارداد و تصويب، توان پيوند با انسان‏ها را دارد؛ (فأقِم وجهك للدّين حنيفاً فِطرت الله التي فَطر الناس عليها لاتبديل لخلق الله ذلك الدّين القيّم ولكنّ أكثر الناس لايعلمون)[3].

[1] ـ سوره حجرات، آيه 13.

[2] ـ سوره روم، آيه22.

[3] ـ سوره روم، آيه30.