بهترين مورد مصرف صدقه - شمیم ولایت نسخه متنی

از اين‏رو، خداي سبحان با نفي مؤكد مي‏فرمايد: براي رسيدن به نيكي و دست يافتن به مقام ابرار بايد از هر آنچه محبوب است، انفاق شود؛ (لنْ تنالوا البرّ حتي تُنْفقوا ممّا تُحبّون... )[1] و مال خوب و طيّب محبوب است و مال خبيث و كم ارزش مانند لباس‏هاي كهنه و غذاهاي مانده محبوب نيست، هر چند غذا و لباس مانده را هم نبايد اسراف كرد، بلكه بايد به مصرف صحيح رساند.

4. انفاق احترام‏آميز باشد، نه ترحّمي

ائمه اطهار(عليهم‌السلام) هنگام تصدّق و انفاق گاهي دست خود را بوييده و زماني مي‏بوسيدند و يا آن را بالاي سر مي‏گذاشتند، زيرا معتقد بودند كه انفاق وظيفه‏اي است كه بايد همراه با احترام و ادب تحقق يابد. اگر بينش كسي اين باشد كه اصل در انفاق، انفاق تأدبي و احترام‏آميز است، نه انفاق ترحّمي و از روي دلسوزي و عاطفي، با فقيران كريمانه برخورد مي‏كند.
انفاق ترحّمي شكم فقير را سير مي‏كند، ولي عاطفه‏اش را مي‏آزارد و چون شخصيت او در صحنه انفاق تحقير شده است، او را به شورش و انتقام وا مي‏دارد.

بهترين مورد مصرف صدقه

در جايي كه مورد مصرف انفاق شخصيت‏هاي حقيقي مانند فقرا باشند، بايد به درجات آنان توجه كرد، زيرا عدّه‏اي اهل درخواست و اصرار هستند، به گونه‏اي كه تا چيزي نگيرند، رها نمي‏كنند؛ اين گروه فقراي طيّّب نيستند.
گروهي ديگر اهل سئوال نبوده و در هنگام ضرورت هم تنها از جهت عمل به وظيفه شرعي استحقاق خود را اعلام مي‏دارند و براي گرفتن صدقه اصرار نمي‏ورزند.

[1] ـ سوره آل عمران، آيه92.