توصيه انبيا به نماز
امام صادق(سلاماللهعليه) در پاسخ سؤال معاويةبن وهب از بهترين وسيله تقرّب و محبوبيت بندگان نزد پروردگار، فرمود: پس از معرفت خدا چيزي را برتر از نماز نميدانم (چون معرفت جزو اصول اعتقادات است و بر اساس آن،تقرّب به وسيله نماز ممكن ميشود). آيا نديدي كه بنده صالح خدا، حضرت عيسيبن مريم(عليهماالسلام) ميفرمايد: خداوند مرا به نماز سفارش فرمود؛ «ما أعلم شيئاً بعْد المعرفة أفضل من هذه الصلاة! ألا تري أنّ العبد الصالح، عيسي بن مريم عليهالسلام قال: وأوصاني بالصّلوة»[1].ب. انفاق
براساس آيات (هدي للمتقين * الذين يؤمنون بالغيب ويقيمون الصلوة وممّا رزقناهم ينفقون)[2]، انفاق ركن تقوا است كه هم موجب تحكيم پيوند بندگان با خدا است و هم در پرتو توجّه به خدا، در تحكيم پيوند بندگان با يكديگر مؤثّر است.لازم است توجّه شود كه حقيقت انفاق منحصر به بذل مال نيست، بلكه ايثار جان در راه خدا نيز مشمول آن است. گرچه عنوان انفاق عرفاً بر آن اطلاق نشود، زيرا درباره بذل جان عناوين ديگري مانند بيع، شراء و اشتراء به كار ميرود. انفاق لازم و ضروري هر مجموعه هماهنگ و هدفدار است و زندگي اجتماعي بدون تعاون، احسان و ايثار اعضاي آن نسبت به يكديگر تحقّق نميپذيرد و كمال فرديكه بايد در پرتو زندگي جمعي حاصل شود، به دست نميآيد.
[1] ـ اصول كافي، ج1، ص75. [2] ـ سوره بقره، آيات 4 3.