توصيه انبيا به نماز - شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

توصيه انبيا به نماز

امام صادق(سلام‏الله‏عليه) در پاسخ سؤال معاويةبن وهب از بهترين وسيله تقرّب و محبوبيت بندگان نزد پروردگار، فرمود: پس از معرفت خدا چيزي را برتر از نماز نمي‏دانم (چون معرفت جزو اصول اعتقادات است و بر اساس آن،تقرّب به وسيله نماز ممكن مي‏شود). آيا نديدي كه بنده صالح خدا، حضرت عيسي‏بن مريم(عليهماالسلام) مي‏فرمايد: خداوند مرا به نماز سفارش فرمود؛ «ما أعلم شيئاً بعْد المعرفة أفضل من هذه الصلاة! ألا تري أنّ العبد الصالح، عيسي بن مريم عليه‏السلام قال: وأوصاني بالصّلوة»[1].

ب. انفاق

براساس آيات (هدي للمتقين * الذين يؤمنون بالغيب ويقيمون الصلوة وممّا رزقناهم ينفقون)[2]، انفاق ركن تقوا است كه هم موجب تحكيم پيوند بندگان با خدا است و هم در پرتو توجّه به خدا، در تحكيم پيوند بندگان با يك‏ديگر مؤثّر است.

لازم است توجّه شود كه حقيقت انفاق منحصر به بذل مال نيست، بلكه ايثار جان در راه خدا نيز مشمول آن است. گرچه عنوان انفاق عرفاً بر آن اطلاق نشود، زيرا درباره بذل جان عناوين ديگري مانند بيع، شراء و اشتراء به كار مي‏رود. انفاق لازم و ضروري هر مجموعه هماهنگ و هدفدار است و زندگي اجتماعي بدون تعاون، احسان و ايثار اعضاي آن نسبت به يك‏ديگر تحقّق نمي‏پذيرد و كمال فردي
كه بايد در پرتو زندگي جمعي حاصل شود، به دست نمي‏آيد.

[1] ـ اصول كافي، ج1، ص75.

[2] ـ سوره بقره، آيات 4 3.

/ 753