تمثيل اميرالمؤمنين(عليهالسلام) درباره دنيا
اميرالمؤمنين(عليهالسلام) در نامهاي براي سلمان، آلوده شدن به دنيا را به مسموم شدن با زهر كشنده مار تشبيه ميكند: «أمّا بعد فإنّما مثل الدنيا مثل الحيّة ليّنٌ مسّها، قاتل سمُّها»[2]؛ دستزدن به دنيا همانند لمس مار سمي است، هر چند مسمومشدگان به وسيله دنيا بر اثر تخدير، احساس درد نميكنند، ليكن وقتي پرده برداشته شد، ميبينند كه از پيش مسموم شده بودند و از مسموميت خود غافل بودند:(لقد كنت في غفلة من هذا فكشفنا عنك غطأَك فبصرك اليوم حديد)[3].آن حضرت در كلامي ديگر، داستان آمدن «اشعث بنقيس» را كه از سران منافقان بود و براي فريب حضرت ظرف غذاي لذيذي را شبانه به در خانه امام آورد نقل كرده، ميفرمايد:از اين سرگذشت (داستان عقيل) شگفتآورتر، داستان كسي است كه نيمه شب، ظرف سرپوشيدهاي پر از حلواي خوشطعم و لذيذ به در خانه ما آورد، ولي اين حلوا معجوني بود كه من از آن متنفر شدم؛ گويا آن را با آب دهان مار يا استفراغش خمير كرده بودند. به او گفتم: هديه است يا زكات يا صدقه؟[1] ـ نهج البلاغه، نامه 71. [2] ـ همان، نامه 68. [3] ـ سوره ق، آيه 22.