معجزه و كرامت كه دو قسم از اقسام خرق عادت هستند، از اين جهت كه هر دو براساس ولايت تكويني توسط نبي و يا امام انجام ميشوند، همانند يكديگرند، و فرق بين اين دو در آن است كه معجزه همراه با تحدّي و دعوي نبوّت است؛ يعني نبي اِدّعاي نبوّت نموده و با انجام معجزه مبارز ميطلبد كه اگر كسي ميتواند، همانند اين كار را انجام دهد و او هم از انجام آن كار ناتوان باشد، ليكن كرامت همراه با ادّعاي نبوّت و تحدّي و دعوت به مبارزه نيست.بحث از معجزه مانند كرامت در ذيل بحث ولايت قرار دارد، ليكن از باب تناسبي كه با بحث نبوّت دارد، طرح آن به مسأله نبوّت ارجاع داده ميشود. در بحث نبوّت معلوم ميشود كه نبي يك دعوي دارد و يك دعوت. دعوي او نبوّت است كه با معجزه همراه است، و دعوت او به توحيد و معارف الهيّه است.
اشكال در ظهور كرامت اوليا و دفع آن
در ظهور كرامت از اوليا از چند جهت مناقشه كردهاند؛ مهمترين مناقشه اين است كه اگر كار خارق العادهاي از نوع كرامت، از اولياي الهي صادر شود، حقيقتي مانند معجزه خصوصيّت خود را از دست داده و فرقي ميان نبي و غير نبي باقي نخواهد بود، در نتيجه تشخيص پيامبر از غير پيامبر ميسور نيست.
لطفا منتظر باشید ...
