معيار برتري - شمیم ولایت نسخه متنی

معيار برتري

صاحبان اين اقوال، ملاك ارزش را ولادت، قرابت و خويشاوندي قرار داده‏اند، در حالي كه ولادت از هاشم، قرابت و خويشاوندي داشتن با رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم، هر چند افتخاري بزرگ است، ليكن بزرگ‏تر از آن و ملاك فضيلت و برتري مقام شامخ ولايت است، نه ولادت. معيار، صلاحيت است، نه قرابت.

شاهد آن كه قرآن كريم عموي پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم را به بدترين صورت مورد سرزنش و شماتت قرار داده، مي‏گويد: (تبّت يدا أبي لهبٍ و تبّ... )[1]، و فرزند نوح را عملي غير صالح معرفي كرده، مي‏فرمايد: او از «اهل» نوح نيست؛ (قال يا نوح إنه ليس من أهلك إنه عمل غير صالح)[2]، و همسر نوح و همسر لوط را مَثَل و الگوي كافران و خائن به بيت نبوت معرفي كرده است؛ (ضرب الله مثلاً للذين كفروا امرأة نُوحٍ وامرأة لُوط كانتا تحت عبدين من عبادنا صالحين فخانتاهما فلم يغنيا عنهما من الله شيئاً و قيل ادْخُلا النار مع الداخلين)[3]. روشن است كه انسان جهنمي و خائن به بيت نبوت كه الگو و نمونه كافران است، نمي‏تواند اهل آن بيت باشد، هر چند كه همسر و شريك زندگي وي محسوب شود[4].

[1] ـ سوره مسد، آيه 1. دست‏هاي ابو لهب بريده و مرگ بر او باد.

[2] ـ سوره هود، آيه 46.

[3] ـ سوره تحريم، آيه 10. خداوند براي كساني كه كفر پيشه كردند، مَثَل به همسر نوح و همسر لوط مي‏زند كه تحت سرپرستي دو بنده صالح از بندگان ما بودند، ليكن به آن‏ها خيانت كردند. در نتيجه در برابر عذاب الهي، پيوند با آن دو پيامبر بزرگ سودي به حالشان نداشت و به آن‏ها گفته شد: همراه ساير جهنّمي‏ها وارد دوزخ شويد.

[4] ـ بدين ترتيب استثنا در آياتي كه ذكر مي‏شود، استثناي منقطع است:

«فأسربأهلك بِقِطْعٍ من اليل ولايلتفت منكم أحد إلّا امْرأتك»؛(اي لوط!) شب هنگام اهل خود را حركت ده و هيچ كس از شما به پشت سر خود التفات نكند، مگر همسرت (سوره هود، آيه 81)، «فاسْلُك فيها من كلٍ زوجين اثنين و أهْلك إلّا من سبق عليه القوْل منهم»؛ (اي نوح!) پس از هر نوع حيوان يك جفت و اهلت جز آن كه حكم عذاب او قطعي شده را در كشتي سوار كن (سوره مؤمنون، آيه 27.)، «لَنُنجّينّه وأهله إلّا امْرأته»؛ بي‏ترديد لوط و اهلش جز همسر او را نجات خواهيم داد (سوره عنكبوت، آيه 32)، «إنامنجّوك وأهلك إلا امرأتك»؛ ما تو و اهلت جز همسرت را نجات خواهيم داد (سوره عنكبوت، آيه 33) و نظاير آن. معناي استثناي منقطع آن است كه مشمول بودن اين افراد از جهت لفظي است، وگرنه از جهت معنا از ابتدا، داخل در عنوان «اهل» نبودند و تنها از آن جهت كه ممكن بود كسي خيال كند، آن‏ها داخل هستند، تذكر داده كه جزو اين گروه نيستند.