سوم. تفرقه و اختلاف
ضرورت ترك تفرقه
خطر تفرقه و تنازع به قدري بزرگ است كه خداي سبحان نهي از آن را مانند دستور به اقامه دين، شريعت همه انبياي اولوالعزم قرار داده است، چنانكه در قرآن كريم ميفرمايد: شما را به همان سفارشي كه به نوح و انبياي گذشته كرديم، توصيه ميكنيم و آن سفارش اين است: دين الهي را با هم اقامه كنيد و از تفرقه در دين بپرهيزيد؛ (شرع لكم مِن الدّين ما وصّي به نوحاً والذي أوحينا إليك وما وصَّينا به إبراهيم وموسي وعيسي أن أقيموا الدّين و لاتتفرّقوا فيه كَبُر علي المشركين ما تدعوهم إليه... )[2]. در آيه ديگر، اختلاف را در رديف عذابهاي آسماني و صاعقهها و زلزلهها قرار داده است؛ (قل هو القادر علي أن يبعث عليكم عذاباً من فوقكم أو من تحت أرجلكم أو يلبسكم شِيَعاً ويُذيق بعضكم بأس بعضٍ... )[3].[1] ـ نهجالبلاغه، نامه 53. [2] ـ سوره شوري، آيه 13. [3] ـ سوره انعام، آيه 65.