چگونگي تحقق ولايت انسانها نسبت به يكديگر
انسانها نيز اگر ميخواهند ولايت همديگر را بپذيرند و با هم دوست و ناصر باشند، بايد هشياري خود را حفظ كرده و با مؤمنان و اهل تقوا رابطه ولايي برقرار كنند و با غير مؤمنان و اهل تقوا اين نوع رابطه را برقرار نكنند. آياتي از قرآن كريم اين مسأله را بيان ميكند و ميفرمايد: (يا أيّها الّذين ءامنوا لاتتخذوا الّذين اتخذوا دينكم هزواً ولعباً من الّذين اُوتوا الكتاب من قبلكم والكفار أولياء)[1]؛ اي مؤمنان، كساني را كه دين شما را استهزاء كرده و به بازي گرفتهاند چه از كساني كه پيش از شما به آنان كتاب داده شد و چه كافران به عنوان ولي اتخاذ نكنيد، تا از راه حقّ باز نمانيد.بديهي است، معناي اين سخن آن نيست كه واقعاً در عالم دو راه وجوددارد؛ يكي حق و ديگري باطل، زيرا باطل راه نيست، بلكه بيراهه است و راه آن است كه پايان و مقصدي داشته باشد. انساني كه به سمت گناه حركت ميكند، به بيراهه ميرود.همچنين خداوند به انسانها ميفرمايد: (يا ايّها الّذين ءامنوا لاتتخذوا عدوّي وعدوّكم أولياء)[2]؛ ايمؤمنان، دشمن من و دشمن خودتان را به دوستي مگيريد.[1] ـ سوره مائده، آيه 75. [2] ـ سوره ممتحنه، آيه 1.