اُخوّت انساني - شمیم ولایت نسخه متنی

در اين
پيوند قلوب و اُلفت دل‏ها، دو نام از اسماي حسناي خداوند يعني عزيز و حكيم سهم به سزايي دارد. از اين‏رو، دل‏هاي عزيزان و حكيمان با هم متحد است.
امّا قلوب قاسيه ذليلان و جاهلان همواره از هم جدا و با هم درگير و نسبت به هم كينه‏توز، سرسخت، موضع‏گير، ستيزنده و پرخاشگر است و از رشد يك‏ديگر حسودانه نگران و از هبوط هم‏ديگر عنودانه خرسند است. از اين‏رو، به عنوان كيفر تلخ محكوم حاكم عدل و قسط است كه فرمود:

(...وألقينا بينهم العداوة والبغضاء إلي يوم القيمة... )[1].

حاصل آن‏كه «وحدت جهاني» بدون پيوند تكويني و همگاني ميسّر نخواهد بود، و هرگونه پيوندي كه با سرشت توحيدي انسان‏ها مطابق نباشد، اعتباري و زوال‏پذير است.

اُخوّت انساني

توجه انسان‏ها به فطرت توحيدي و خواسته‏هاي آن موجب پيوند اخوت و برادري انساني در ميان آنان خواهد شد.

قرآن كريم در آيات متعددي به موضوع اخوت انساني اشاره كرده است؛ براي نمونه آن جا كه از امّت‏هاي انبياي گذشته كه موحد نبودند سخن گفته است، حضرت صالح(عليه‌السلام)، حضرت شعيب(عليه‌السلام)، حضرت هود(عليه‌السلام) را برادر آنان دانسته است؛ (وإلي ثمود أخاهم صالحاً... )[2]، (وإلي مدين أخاهم شعيباً... )[3]، (وإلي عاد أخاهم هوداً... )[4].

[1] ـ سوره مائده، آيه64.

[2] ـ سوره اعراف، آيه73.

[3] ـ سوره اعراف، آيه85.

[4] ـ سوره اعراف، آيه65.