وزن در قيامت - شمیم ولایت نسخه متنی

وزن در قيامت

قرآن در بيان ترازوي روز قيامت مي‏فرمايد: (وَالوزنُ يومئِذٍ الحقّ)[1]؛ در قيامت انسان‏ها و اعمال آن‏ها را با حق وزن مي‏كنند. پس در قيامت وزن «حق» است و «موزون» جان و عمل انسان خواهد بود، چون در توزين و سنجش، هم وزن لازم است و هم موزون. اگر جان و عمل از حق بهره‏مند بود، سنگين مي‏شود، و گرنه سبك است. آنان كه ميزاني سنگين دارند، اهل نجات هستند، و سبكْ ميزان‏ها اهل عذابند.

علي(عليه‌السلام) مي‏فرمايد: قبل از آن‏كه شما را با حق بسنجند، خود را با آن توزين كنيد، ببينيد سبك هستيد يا سنگين؟ كارتان به روال حق است يا نه؟ از حق شروع شده و براي حق است يا نه؟ انسان مي‏تواند تبه‏كاري‏هايش را براي ديگران توجيه كند، ولي نمي‏تواند براي خود توجيه كند؛ (بَلِ الإنسانُ عَلي نفسِهِ بَصيَرةٌ * وَلَوْ ألقي معَاذيرَة)[2]، بلكه انسان بر نفس خويشتن بيناست، هر چند عذر تراشي مي‏كند.

«تاي» كلمه (بَصيَرةٌ) براي مبالغه است نه تأنيث، يعني خيلي بينا، مانند «تاي» «علّامة» كه يعني خيلي دانشمند. ممكن است انسان خود را از ديگران مستور كند و روي تبه‏كاري‏هاي خود پرده توجيه بكشد، ولي در پيشگاه جانش مي‏داند چه كرده و چه مي‏كند، گرچه عذر تراشي كند.

اگر خود را با حق سنجيدي و سنگين بودي شكرگزار خدا باش و آن راه را ادامه بده و اگر سبك بودي، توبه و استغفاركن، با حق مأنوس شو، سنگين شو و راه حق را ادامه بده.

[1] ـ سوره اعراف، آيه 8.

[2] ـ سوره قيامت، آيات 15 ـ 41.