دين، نعمت بزرگ الهي - شمیم ولایت نسخه متنی

دين، نعمت بزرگ الهي

مجموع آنچه پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم در طول 23 سال از جانب خداي سبحان براي مردم آورد، دو چهره دارد:

1. از آن رو كه روابط انسان را با خلق، خالق و نظام هستي تنظيم مي‏كند و زمينه عبادت و عبوديت را براي او فراهم مي‏سازد عنوان «دين» بر آن اطلاق مي‏شود.

2. از آن جهت كه جلوه ولايت الهي است، «نعمت» محسوب مي‏شود.

از سوي ديگر ولايت الهي بر بندگانش جز با ولايت رسول او امكان‏پذير نيست، چنان‏كه ادامه ولايت رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم با ولايت جانشينان او ممكن خواهد بود. بنابراين، تعيين رسول و جعل ولايت براي او تنها بخشي از اِعمال ولايت الهي است و بدون انتخاب جانشين براي آن حضرت، اين نعمت ويژه و مطلق الهي به مرحله پاياني خود نخواهد رسيد؛ به بيان ديگر ولايت جانشينان پيامبر مكمل ولايت پيامبر و ولايت او مظهر ولايت خداي سبحان است. بدين ترتيب اِطلاق «نعمت» در اين آيه نشان مي‏دهد كه مراد از نعمت در اين‏جا بايد به جعل ولايت مربوط باشد كه همواره نعمت است، وگرنه بايد قيد يا شرط به آن اضافه مي‏شد و مثلاً گفته مي‏شد: در صورتي كه بتوانيد استفاده صحيح از آن بكنيد.

اضافه «نعمت» به ضمير متكلّم «ي» كه به خدا بازمي‏گردد، حكايت از شرافت اين نعمت مي‏كند، چنان كه اضافه «روح» به ياي متكلّم در آيه (نفخت فيه من روحي)[1] از اين شرافت حكايت دارد.

[1] ـ سوره حجر، آيه 92.