زمان‏شناس فرزانه - شمیم ولایت نسخه متنی

تنها در شعاع ولايت رهبران اِلهي است كه مردم از ظلمات جهل و ناداني و اسارت خودكامگان و زرمندان و زورمندان رهايي مي‏يابند و زمينه اِكمال دين و اِتمام نعمت اِلهي فراهم مي‏آيد.
در دعاي مخصوص روز عيد غدير، از امام صادق(عليه‌السلام) نقل شده است:

«أكملتِ الدين بموالاتهم والبرائة من عدوّهم وأتممت علينا النعمة»[1].

زمان‏شناس فرزانه

از روايات معروفي كه به بركت انقلاب اسلامي تفسير بهتري يافت، روايت امام صادق(عليه‌السلام) است كه فرمود:

«العالم بزمانه لاتهجم عليه اللوابس»[2]؛ روزگارشناس، فريب نمي‏خورد.

همان‏طور كه برخي از آيات قرآن، بعضي ديگر را تفسير مي‏كند، احاديث اهل‏بيت(عليهم‌السلام) نيز بعضي مفسر برخي ديگر است. بنابراين، بايد دقت شود كه در روايات ديگر زمان چگونه معنا شده است. آيا زمان صرفاً به معناي تاريخ، و زمان‏شناسي به معناي تجزيه و تحليل تاريخي است يا معنايي فراتر از آن دارد؟

با توجه به كلام اميرمؤمنان «إذا تغيّرالسلطان تغيّرالزمان»[3]، روشن مي‏شود كه نوعي تلازم سياسي و خارجي ميان چگونگي حكومت و پيدايش زمان و زمانه است. اگر كسي عالم به زمان، يعني عالم به حكومت‏ها و سياست‏ها و تفكرات حاكمان گذشته و حال بود، فريب نمي‏خورد.

[1] ـ تهذيب، ج3، ص146.

[2] ـ بحارالأنوار، ج75، ص269.

[3] ـ نهج‏البلاغه، نامه 31.