اِسناد اسماي حسنا به غير خدا
در قبال آيات ياد شده، قرآن كريم و روايات معتبر اوصاف كمالي را به انبيا و اوليا نيز اسناد داده است، مانند اسناد وصف خالقيت به حضرت عيسي(عليهالسلام) در آيه (...وإذ تخلق من الطّين كهيئة الطّير بإذني... )[1] و اسناد اسم «ولي» به پيامبر اكرمصلي الله عليه و آله و سلم و اميرالمؤمنين(عليهالسلام) در آيه (إنّما وليّكم الله ورسوله والذين امنوا الذين يقيمون الصّلوة ويؤتون الزّكوة وهم راكعون)[2]، زيرا از فريقين نقل شده كه مراد از زكات دهنده در حال ركوع اميرالمؤمنين(عليهالسلام) است.نيز مانند اسناد اِغنا، رأفت، رحمت و هدايت به رسول خداصلي الله عليه و آله و سلم در اين آيات:(...أن أغناهم الله ورسوله...)[3]، (لقد جأكم رسول من أنفسكم... بالمؤمنين رءوف رحيم)[4]، (...إنّك لتهدي إلي صراط مستقيم)[5] و (...لكلّ قومٍ هادٍ)[6].گفتني است كه:اوّلاً
اسناد ياد شده جز در اوصاف معبوديت، الوهيت و ربوبيت، در ساير اسماي كمالي نيز وجود دارد.ثانياً
اسناد ياد شده براي غيرخدا همواره با قيد «به اذن خدا» همراه است.[1] ـ سوره مائده، آيه110. [2] ـ سوره مائده، آيه55. [3] ـ سوره توبه، آيه74. [4] ـ سوره توبه، آيه128. [5] ـ سوره شوري، آيه52. [6] ـ سوره رعد، آيه7.