شمیم ولایت نسخه متنی

(ألم تروْا أنّ اللهَ سخّر لكم ما في السموات وما في الأرض وأسْبغ عليكم نِعَمَه ظارةً
وباطنةً).[1]

از اين‏رو هر يك از متصرفات انسان كه در اين مسير قرار گيرد، نعمت است، وگرنه نقمت خواهد بود؛ به عبارت ديگر اگرچه مجموع آنچه كه در نظام آفرينش وجود دارد، نقشي در خوشگواري زندگي انسان دارد، ليكن نعمت بودن آن مشروط به اين است كه مايه سعادت و پايه كمال باشد. مثلاً اموال، اولاد و همسر را در اختيار انسان قرار داده تا مايه خوشگواري زندگي او شوند. اگر كسي بتواند با استفاده صحيح از آن، سعادت خويش را تأمين كند، براي او نعمت خواهد بود، وگرنه نقمت محسوب مي‏شود.

از اين جهت، قرآن كريم با معرفي برخي از همسران و اولاد به عنوان دشمن آدمي و سعادت او، توصيه كرده كه از آسيب چنين دشمناني بر حذر باشيد؛ (يا أيّها الّذين ءامنوا إنّ من أزواجكم وأولادكم عدوّاً لكم فاحْذَروهم)[3]. آن‏گاه به صورت قاعده‏اي كلّي فرمود: اموال و اولاد شما فتنه و وسيله آزمايش شما است. پس توجّه داشته باشيد كه اگر بتوانيد از عهده اين آزمايش به درستي برآييد، نزد خدا از اجري بزرگ برخوردار خواهيد بود؛ (إنّما أموالكم وأولادكم فتنة والله عنده أجر عظيم)[4].

[1] ـ سوره لقمان، آيه 20. آيا نمي‏بينيد كه خدا آنچه را در آسمان و زمين است مسخّر شما گردانيده و نعمت‏هاي ظاهري و باطني خود را برشما ارزاني داشته است؟.

[2] ـ گلستان سعدي، ديباچه.

[3] ـ سوره تغابن، آيه 41.

[4] ـ سوره تغابن، آيات 51 و 16.