شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

7. محروميت از معرفت حقيقي

خداي سبحان، علم دنياطلبان را نابالغ دانسته است و به رسولش دستور مي‏دهد كه از آن‏ها اعراض كن؛ (فأعرض عن من تولّي عن ذكرنا ولم يرد إلّاالحيوة الدنيا * ذلك مبلغهم من العلم... )[1]. اين گروه، با اين مبلغ اندك از علم، هرگز نمي‏توانند به معرفت نفس، معرفت عقل و بالأخره معرفت آن‏سوي عالم طبيعت راه پيدا كنند و از آن بهره‏مند شوند. كسي مي‏تواند از معارف اِلهي بهره‏مند گردد كه از حداقل نصاب عقل برخوردار باشد. كسي كه با دانش مادي خود، فقط محدوده دنيا و تنگناي طبيعت را مي‏نگرد، نمي‏تواند از روزنه طبيعت به ماوراي طبيعت پرواز كند.

از اين‏رو، خداوند به كساني كه از حقيقت روح مي‏پرسند، مي‏فرمايد: (...وما أُوتيتم من العلم إلّاقليلاً)[2].

اين خطاب ظاهراً متوجه همان كساني است كه درباره آن‏ها فرمود: (ذلك مبلغهم من العلم... )[3].

كساني كه در حدّ حس يا خيال مي‏انديشند، مبلغ علمشان اندك است و جز دنيا چيزي را نمي‏بينند، امّا آن‏ها كه در حدّ عقل مي‏انديشند، هدفشان نيز حتماً معقول است و هدف معقول در تنگناي طبيعت ظهور نمي‏كند. پس، هدف انسان عاقل، آن‏سوي نشأه طبيعت است، ولي نهايت هدف انسان كوته‏بين دنياي فاني است.
حضرت علي(عليه‌السلام) مي‏فرمايد:

وإنّما الدنيا منتهي بصر الأعمي لايبصر ممّا ورأها شيئاً والبصير ينفذُها بصرُهُ ويعلم أن الدار ورأَها فالبصير منها شاخص والأعمي إليها شاخص والبصير منها متزوّدٌ والأعمي لها متزودٌ[4]؛

[1] ـ سوره نجم، آيات 29 ـ 31.

[2] ـ سوره اسراء، آيه 85.

[3] ـ سوره نجم، آيه 30.

[4] ـ نهج البلاغه، خطبه 133.

/ 753