غيبت و تجسّس
(س 978) اگر در مورد كيفيت تدريس استادى نظر خواهى شود، چنانچه پاسخ ما در اينباره منفى باشد، آيا غيبت محسوب مى شود؟
ج ـ اظهار نظر راجع به علميت افراد غيبت نيست; ليكن راجع به بقيّه جهات، پرهيز
از اظهار نظر، با احتياط مطابق است. 1/12/75
(س 979) فردى كه متجرّى در غيبت مؤمن است و در هنگام نهى از منكر، در جواب مى
گويد: «غيبت كردن، نقل و نبات مجلس است»، آيا عدم تقيّد به ارزشهاى اسلامى كه موجب
خروج از عدالت است، در باره اين فرد، صادق است؟
ج ـ عدم اعتنا به غيبت افراد، حرام است و انجام دادن آن به طور شايع و رواج و
پاسخ دادن به اينكه غيبت، نقل و نبات مجلس است، اگر از روى عمد و توجه باشد، نه
شوخى و مزاح و مانند آن، از موارد عدم تقيّد به ارزشهاست. 7/6/78
(س 980) آيا گناهِ شنونده غيبت به اندازه گوينده آن است؟
ج ـ شنونده هم گناهكار است و معصيت كرده. 6/2/74
(س 981) از فردى غيبت كرده ام، بعد پشيمان شدم و تلاش كردم رضايت او را كسب كنم،
ولى او اصلاً راضى نمى شود، چه كنم؟
ج ـ براى او طلب مغفرت نماييد، همين كافى است. 6/2/74
(س 982) در بين عموم مشهور است كه بعضى از گفتنيها پشت سر افراد غيبت نيست، آنها
كدام است؟
ج ـ تعريف و مدح از افراد، غيبت نيست. 6/2/74
(س 983) آيا غيبتِ فاسق، در همه موارد يا فقط در مورد فسق او جايز است؟
ج ـ غيبت متجاهر به فسق، آن هم منحصراً در فسقى كه تجاهر به آن دارد، حرام نيست;
وگرنه در بقيّه موارد، فرقى بين فاسق و غير آن در حرمت غيبت نيست.
12/6/74
(س 984) دوستى دارم كه لكنت زبان دارد و گاهى اوقات به منزل ما تلفن مى كند و
چون افراد خانواده از اين موضوع اطّلاعى ندارند، تصوّر مى كنند كه مزاحم تلفنى است
و به او درست جواب نمى دهند. اگر به آنان اطّلاع دهم، آيا غيبت محسوب مى شود؟
ج ـ مانعى ندارد، چون به قصد غيبت و انتقاد نيست، گفتن و تذكّر دادن بهتر و
نيكوتر است، مبادا براى آن دوست يا خود شما، مشكلاتى به وجود آيد.
19/12/70
(س 985) اگر در جمعى قرار بگيريم و يكى از آنان پشت سر كسى غيبت كند كه ما او را
نمى شناسيم ولى احتمال دارد بعداً با او آشنا شويم. آيا در گناه غيبتى كه شده، ما
نيز شريك هستيم؟
ج ـ غيبت نيست، ليكن پرهيز از آن مطلوب است. 7/1/76
(س 986) شناسايى منكرات و مفاسد اخلاقى كه توسط بعضى افراد در خانه هاى خود
انجام مى گيرد، تا چه حد از نظر شرعى جايز است كه تجسّس كنيم؟
ج ـ تجسّس حرام و غير جايز است. 13/3/76
(س 987) اگر تلفنى به ما اطّلاع دهند كه در فلان خانه، فساد و اسباب فساد موجود
است، آيا براى اثبات آن مى توان آن خانه را به وسيله مأمور تحت كنترل در آورد؟
ج ـ حرام است، و به طور كلّى، گناهان تا به صورت مشهود و مرئى و مَنظر نباشد،
مورد مجازات و تحقيق و بررسى نيست. 13/3/76