احكام خوردنيها و آشاميدنيها - مجمع المسائل جلد 1

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

مجمع المسائل - جلد 1

یوسف صانعی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

احكام خوردنيها و آشاميدنيها

(س 1510) گوشت خرگوش چه حكمى دارد؟ آيا محكوم به حرمت است يا حلّيت؟ در صورت
حرام بودن، اگر خاصيت درمانى داشته باشد، آيا مى توان به اندازه ضرورت و طبق عقيده
عامّه براى رفع پادرد، خصوصاً در افراد پير، از آن استفاده كرد؟

ج ـ خوردن گوشت خرگوش، حرام است و نمى توان از آن استفاده كرد; ليكن اگر پزشك
تشخيص دهد كه درمان درد منحصر به آن است، به اندازه ضرورت، مانعى ندارد.    
4/12/74

(س 1511) بعضى از عوام مى گويند كه طرف راستِ گوشت گرگ و خرگوش حلال و طرف چپ
آنها حرام است، آيا اين مسئله صحّت دارد يا خير؟

ج ـ گوشت گرگ و خرگوش حرام است، و طرف راست و چپ آنها فرقى ندارد. 6/1/76

(س 1512) برّه اى كه شيرِ سگ خورده باشد، آيا مثل خوردن  شير از خوك است و
آن احكام را دارد؟

ج ـ بنا بر احتياط واجب، در حكم خوردن از شير خنزير است.  5/10/75

(س 1513) خوردن ماهيهايى كه شبيه كوسه هستند و در حال حاضر در بعضى از مناطق به
فروش مى رسند، چه حكمى دارد؟

ج ـ به طور كلّى اگر فلس داشته باشند، هر چند فلسهاى ريز كنار گوش، حلال و بدون
فلس، مطلقاً حرام هستند.  24/12/75

(س 1514) خوردن ماهى اُزون برون، چه حكمى دارد؟

ج ـ با احراز داشتن فلس، هر چند فلسِ آن كم باشد، خوردنش جايز است; كما اينكه با
شكّ در داشتن فلس هم به حكم اصل حلّ و برائت، حلال است. آرى، شكّ در تذكيه در مطلق
لحوم، سبب حل نمى گردد و به مقتضاى قاعده يا اصل عدم تذكيه، محكوم به حرمت است.   
20/10/73

(س 1515) چيزهايى كه خوردن آن در گوسفند حرام است، مثل مغز حرام و غير آن، اگر
در حيوانات حلال گوشت ديگر و يا پرندگان يافت شود، چه حكمى دارد؟

ج ـ هر چه از آنها كه در حيوانات و پرندگان حلال گوشت يافت شود، حرام است.  
5/10/75

(س 1516) دنبلان گوسفند به هر نوعى كه از آن استفاده شود، از نظر شرعى حلال است
يا حرام؟

ج ـ دنبلان گوسفند و يا غيرگوسفند، حرام است; امّا استفاده از آن، در غير خوردن،
مانعى ندارد.     25/7/74

(س 1517) سالها قبل به علت جهالت، اقدام به عمل شنيع نزديكى با حيوان نموده ام.
هم اينك از عمل خويش پشيمان گشته ام، با توجه به اينكه در رساله هاى عمليّه نوشته
شده كه بايد آن حيوان خريدارى و سوزانده شود، در صورت عدم تشخيص يا ترس از رسوايى،
تكليف بنده چيست؟ و اين امكان وجود دارد كه خود آن حيوان و يا بچه هايش بين چند
حيوان باشند، ولى اطمينان ندارم، تكليف چيست؟

ج ـ اگر آن حيوان از خود شماست و حلال گوشت مى باشد، گوشت آن حرام است، و در
صورت امكان بايد آن را بسوزانيد، امّا اگر سوزندان آن موجب مى شود كه ديگران هم از
اين موضوع مطّلع شوند، به نحو ديگرى، مثلاً كشتن و در خاك دفن كردن، آن را از بين
ببريد، و چنانچه حيوانى است كه از گوشتش استفاده نمى شود و براى باركشى و امثال آن
نگهدارى مى شود، مانند اسب و الاغ، در صورتى كه امكان دارد و موجب فاش شدن موضوع
نشود، بايد به شهر ديگرى ببريد و بفروشيد; ولى در صورتى كه حيوان در تملّك شما
نيست، اگر خريدن و از بين بردن آن امكان دارد و موجب فاش شدن موضوع نشود، بنا بر
احتياط بايد عمل شود، و در صورت عدم امكان، واجب نيست; ولى گوشت و شير آن حيوان و
نسل آن، بر شما حرام است و اعلام آن هم لازم نيست.   20/6/69

(س 1518) آيا خوردن غذاهاى حلال، كه موجب تشديد و يا طولانى شدن بيمارى مى شود،
حرام است؟

ج ـ اگر اطمينان به ضرر داشته باشد، هر چند بيمارى طولانى شود، حرام است.   
27/9/68

(س 1519) مُسكر چيست؟ آيا هر مسكرى را حرام مى دانيد؟ و آيا فردى كه در مقابل
مسكر مقاوم است و عقلش زايل نمى شود، مى تواند آن را مصرف كند؟ از نظر مقدار مصرف،
آيا بين كم يا زياد بودن مسكر، فرقى نيست؟

ج ـ به هر چيزى كه معمولاً مست كننده است، مُسكر گفته مى شود و بين كم و زياد آن
از جهت حكم شرعى فرق نيست و خوردن آن حرام است; حتّى اگر شخص در اثر استفاده زياد
يا به جهت ديگرى، از مسكر، مست هم نشود.  30/6/75

(س 1520) در مورد آيه شريفه «بسم الله الرحمن الرحيم» هنگامى كه انسان آن را به
طور استحباب، قبل از غذا خوردن يا كار ديگرى قرائت مى كند، آيا حتماً بايد طورى
باشد كه خودش آن را بشنود و يا اگر در قلب بگذراند، كافى است؟

ج ـ بايد بر زبان آورد تا گفتن و قرائت صدق نمايد، و در قلب گذراندن، كافى نيست.    
8/11/75






/ 225